Een maandje geleden deed ik een online aankoop van een boek.
Bij wijze van promotie kreeg je daarbij één maand lang gratis lidmaatschap op een soort van nieuwsbrief/forum/informatiedatabank. Ondersteuningsmateriaal voor gelijkgezinden, zeg maar.
De boodschap die daaraan vasthing, maakte me een beetje zenuwachtig want wat dààrna zou volgen, hield wat mij betreft een zeker risico in.
Als je een maand later NIETS deed, liep het abonnement gewoon verder en zou er maandelijks een niet onaanzienlijk bedrag van je rekening worden gehaald.
Op financieel vlak is Olijf een kluns. Ik vind geld niet belangrijk. Niet dat ik erin zwem... ik lét gewoon nergens op. Zo durf ik al eens te laat te zijn met een overschrijving omdat ik "toevallig" andere dingen te doen heb.... zoals het schrijven van een blogpost :)
Een gàt in m'n hand heb ik niet écht, niet uitgesproken, maar ik zou heel wat zuiniger kunnen zijn, dat geef ik toe.
Sinds ik vorig jaar opnieuw een kredietkaart nam, gebeurt het af en toe dat ik mezelf verwen met een online aankoop. Meestal gaat dat om lectuur waarvan ik hoop dat ik wijzer word. Onlangs kocht ik ook een reeks cd's ... waarvan tot nu toe geen spoor, ondanks een mail aan de klantendienst. Iets wat ik dus nog verder moet uitspitten.
Maar terug naar het begin: de automatische verlenging ingeval van stilzwijgen.
Deze keer was Olijf er tijdig bij.
Omdat ik me in een maand tijd nog niet de moeite had getroost om de extra info in het ledenhoekje te lezen, vond ik het dom om het lidmaatschap aan te houden. Drie dagen vóór het verstrijken van het abonnement schreef ik me uit... of dat dàcht ik toch.
OK, toegegeven... om je uit te schrijven maken ze het je niet gemakkelijk. Daar waar de Add to Cart-knop in grote flikkerende letters overal op de website te vinden is, geldt niet hetzelfde voor de unsubscribe-knop. Ze laten je uitgebreid zoeken.
Na een uurtje of wat speurwerk, vond ik de uitschrijfpagina. OEF! Ik had het gedaan: met aandacht m'n geld beheerd.
Groot was m'n verbazing toen enkele dagen later een bericht binnen kwam dat ik tóch betaald had voor een nieuwe maand ledenhoekje. Say WHAT???? Ik had de zaak toch stopgezet???
Dus kroop ik in m'n klavier en schreef in m'n beste Engels een mail om het misverstand te melden.
In zo'n mail doe ik een verdienstelijke poging om tegelijk vriendelijk, begrijpend én kordaat te klinken. Geen gescheld, geen verbolgenheid... gewoon effe vragen of ze me kunnen helpen.
Omdat het gaat om een bedrijf ergens óver de oceaan en die mannen ongetwijfeld beter weten dan ik hoe je onnozele klanten kredietkaartgewijs enkele honderden euro's lichter kan maken "in afwachting" van de administratieve oplossing, voelde ik me innerlijk een beetje zenuwachtig, maar ik had goede hoop.
En zie...twee dagen later ontvang ik twee mails van de klantendienst. Eentje om te melden dat ze het probleem hebben opgespoord en dat de extra maand zal worden teruggestort en eentje om te melden dat de bestendige opdracht werd stopgezet (+ verwijzing naar de kredietkaartmail die zou volgen). En ja hoor.... kredietkaartmail volgde meteen.
Of alles helemààl in orde is, zal ik pas merken wanneer ik m'n maandelijkse kredietkaartbrief in de bus ontvang, maar ik heb voorlopig geen reden om aan bedrog te denken.
En dan denk ik "Sjieke dinges, die mannen deden preciés wat ze beloofden. Tevreden of geld terug".
Het hàd behoorlijk anders kunnen lopen maar dat deed het niet.
Ik stuurde een bedankmailtje terug. Vriendelijkheid met vriendelijkheid belonen enzo.
Blijft hangen: de cd's.
Jovanotti om precies te zijn.
Besteld op z'n officiële website, nix duisters aan ... leek me... dus...
Twee weken geleden besteld. Ergens gelezen dat de zending ongeveer een weekje nodig had om te arriveren... en sindsdien nog niets gezien.
Mail geschreven in m'n beste Italiaans (merkelijk minder goed dan m'n Engels wegens roestig), 1 dag vóór m'n mail aan het overzeese bedrijf... en nog niets gehoord. Nix. Noppes. Zelfs geen automatisch gegenereerd bericht om te bevestigen dat ze m'n mail goed ontvangen hebben.
Dit vind ik dan weer minder fijn.
Je mag niet in stereotypen vervallen... maar je gaat automatisch denken...."Zuiderse nonchalance?"
Ik voel een internationaal telefoontje aankomen. Een geluk dat tenminste dàt me geen cent extra gaat kosten dankzij m'n nieuwe telefoonabonnement (dat overigens ook heel erg vlotjes verloopt tot nu toe).
Ik hou ervan wanneer het goed gaat. Wanneer mensen doen wat ze beloofden te doen. Daden en woorden, u weet wel. Heb te lang te maken gehad met een sujet dat geen idéé had van het belang van deze connectie, waardoor een mens op den duur zou gaan geloven dat het OK is om voortdurend loze beloften te maken, dat "de wereld" zó in elkaar zit.
Neen, de wereld zit NIET zo in elkaar. Er zijn nog eerlijke mensen. Je moet alleen af en toe goed zoeken.
Doe wat je zegt, dan lieg je niet zei m'n mémé zaliger altijd.
Sommige mensen weten vanzélf wat dat betekent. Anderen zullen het nooit leren.
En nu... ga ik dat internationaal telefoonnummer eens opzoeken :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten