A Complaint Free World

Maandag voormiddag heb ik tegenwoordig tijd om te lezen.
Tijd.... kom zeg :)
Een mens heeft altíjd tijd om te lezen, theoretisch gezien. Tijd màken is een andere zaak.

We parafraseren: tegenwoordig wordt tijd voor me gemaakt om te lezen op de maandag voormiddag.
Voor enkele weken rijd ik m'n zusje 's maandags naar het ziekenhuis voor check-ups en dan zitten we daar enkele uren, vooral om te wachten.

Op harde ziekenhuisstoelen kan je maar enkele dingen doen.
Eén daarvan is je doodergeren aan je pijnlijke zitvlak en bijgevolg nerveus over en weer wiegen.
Bijzonder veel productiever is lezen, mijn gedacht :)

Laatste mogelijkheid geniet mijn voorkeur, dus ik lees.
Afgelopen maandag was dat in een dik tijdschrift en daar las ik een artikel over een zekere Will Bowen die op een eenvoudig idee was gekomen of dat had opgepikt en verder uitgewerkt... hoe dan ook "wereldkundig" had gemaakt.

Bowen's stelling is even grandioos als eenvoudig.
Hij zegt dat We (en bij uitbreiding, de Wereld) er veel leuker uit zou(den) zien als we maar positiever ingesteld zouden zijn.
Een goede manier om daaraan te beginnen, is door op te houden met klagen.

Als we eens lang en hard naar onszelf kijken, dan zouden we heel waarschijnlijk moeten toegeven dat we een belangrijk deel van onze tijd doorbrengen met klagen, zeuren en roddelen (en wie kan dat ontkennen?)?
We klagen over het weer, onze baas, onze collega's, pijnen en kwaaltjes, hoge prijzen, domme politici, gevaarlijke chauffeurs, slechte service enzovoort...
Het lijkt er sterk op dat we ervan houden om zo miserabel mogelijk over te komen.
En als ik zeg "WE"... dan weet u dat ik in de eerste plaats bedoel "ik"... ken uzelve...

Hoe zou het dus zijn, dacht Bowen, als we eens wat positiever zouden gaan doen?
Een vraag voorwaar die iedereen zich wel al eens gesteld heeft.
Bowen verschilt van de doorsnee sterveling in zoverre dat hij een onnnnnnózel eenvoudig hulpmiddeltje in het leven riep om de klaagzuivering levend te houden in onze gedachten: een (paars) rubberen armbandje met inscriptie "A complaint free world".

In de marge: voor één keer is dit geen platte merchandising. De organisatie blijkt non-profit en zo'n armbandje kost niet meer dan 1 $, vaak krijg je er nog eentje gratis bij...

De bedoeling is dat je het armbandje draagt aan bijvoorbeeld de rechterpols. Telkens je luidop negatief doet, schuif je het armbandje over de andere pols.
Het streven is natuurlijk dat je een hele dag lang kan doorbrengen zonder het armbandje van pols te verwisselen.
De volgende stap? .... Hetzelfde volle 21 dagen na elkaar volhouden...

Waarom 21 dagen, vraagt u zich af?
Er wordt beweerd dat het zó lang duurt om een nieuwe gewoonte aan te leren... dus we geloven dat voor het gemak :)

Mocht u denken dat het een fluitje van een cent is, dan geef ik u nog dit mee.
De gemiddelde sterveling schijnt er 6 à 7 maanden over te doen vooraleer hij/zij erin slaagt minstens 21 dagen vol te houden.
Will Bowen zélf klaarde de klus naar verluidt na ongeveer 3,5 maanden ...

Nu...
Olijf vindt de idee op z'n minst "gewoon leuk".
Een armbandje van één dollar helemaal uit de States laten komen, lijkt me dan weer lichtjes onnozel.
Met een gewoon armbandje moet dat ook lukken, dacht ik. Een simpel dingetje, liefst elastisch, dat je snel van pols kan verwisselen.
De kans is groot dat velen denken: "daar is ze weer met haar zweverig gedoe"... goed mogelijk hoor, maar ik vind het niet erg. Het kan zeker geen kwaad om te leren NIET negatief te doen en daar een beetje bewust mee bezig te zijn.

Vandaag vond ik een armbandje in onze winkel. Misschien een beetje te kleurig om bij al m'n outfits te passen, maar voorlopig kan het ermee door tot ik iets neutralers gevonden heb (desnoods zelf gemaakt heb met m'n uitgebreide collectie kraaltjes).

Sinds ik het armbandje om deed vanmiddag, heb ik het nog niet moeten verhuizen... Dat zijn dus al zo'n vier uren zonder klagen...
Ik ben al een beetje blij :)

Om af te ronden, enkele uitspraken die hiermee verband houden.

• Will Bowen himself: You are creating your life every moment with the thoughts to which you give the most attention
• Norman Vincent Peale (auteur van De Kracht van Positief Denken): Change your thoughts and change the world
  
• Buddha: We are shaped by our thoughts; we become what we think

Gelooft u me vrij, ik weet dat die dingen in de eerste plaats betrekking hebben op mezelf.
Ben geen wereldverbeteraar en wil u ook niet persé op gedachten brengen.
Ik schreef, méér is dat niet :)

Oh ja, nog een tip om het wat "gemakkelijker" te maken zodat we niet meteen de moed opgeven.
Hoewel het ultieme doel is om niet langer negatief te denken, hoeft het armbandje niet te verhuizen zolang de kritische gedachte niet luidop wordt uitgesproken. If it comes out of your mouth, it counts. If you think it, it's free.

Wat kan er nu nog mislopen? .... Hmmm.... Schrijven, is dat praten of denken?...