zaterdag 10 oktober 2009

Inhaalmanoevre: CPeX

Het is al druk geweest deze week.
Zó druk zelfs dat de blog erbij inschoot.
Maar niet getreurd, we halen effe in.

Dinsdag, zoals u wellicht al las, werd het laat met lingerie en uitgebreid afsluiten.
Een foto heeft Tinternet gehaald, met toestemming van alle betrokken partijen... (gisteravond "leerde" ik dat inmiddels een niet nader genoemd iemand het kleinood op z'n I-Phone laadde met voor mij nog onduidelijke doelstellingen voor ogen...)

Woensdag: CPeX-night. Oftewel: The Clement Peerens eXplosition.
Wat zullen we daar over vertellen?
Dat het een inhaalconcert was, omdat Menier Pèrens in't veurjoar een loengontstèking àd.

Verder... dat het voorprogramma (ik laat me gewillig doodslaan om het vergeten van 's groeps naam) brol van de bovenste plank was. Een tiental Antwerpenaren op het podium in Cowboy-outfit, die dachten "Wà de Pèrens kan, da kunne waa joek"... en daar jammerlijk in faalden.
Een korte omschrijving.
  • Neem een vier-vijf mannen die toevallig een instrument bespelen.
  • Laat de snorren truckers-stijl groeien.
  • Trek naar de plaatselijke Carnaval-winkel om cowboy-hemden en dito hoeden te huren/kopen.
  • Verzin een aantal nietszeggende teksten en zet die op een eindeloos langdradig country-deuntje (meng ten ONgepaste tijde met drumlawaai om het geheel een wat ruiger imago te geven).
  • Nodig ALLE respectievelijke liefjes mee uit om het koortje te vormen, allen - uiterààrd - in cowgirl-stijl. Nota van Olijf: dat waren dus 6 (ZES) vrouwen op het podium.
  • Zet, als u écht overkill wil, een werkloze in het midden van het podium om voor een (nep?)barbeque aan het grillen te slaan.... Betekenis ontging me volkomen...
  • en tenslotte... doe een voorprogramma waarbij het laatste nummer nooit het laatste nummer is... eindig pas om halftien, wanneer de helft van uw publiek doodgemoedereerd is...
Wat Olijf dan doet, is dit.
foto's nemen van de voeten van àndere verveelde concertgangers en stilletjes hopen dat het laatst aangekondigde nummer ook écht het laatste nummer zal zijn...

GELUKKIG!
Vroeg of laat, al was het maar uit logistiek-praktische overwegingen, MOET zo'n voorprogramma eindigen.
Rond tienen mochten we eindelijk CPeX bewonderen.

En bewónderen doet Olijf ze zeker :)
Het gààt hem niet om de geweldige muziek.
Het gààt hem ook niet om de diepzinnigheid van de teksten.
Zelfs niet om de wervelende show.

CPeX is all about ongestraft schenen-schoppen bij het vrouwvolk en daarmee kunnen gniffelen, lachen en bulderen.
CPeX is kijken naar drie mannen waarvan minstens éne (zoniet alle) een brein hebben waar je minstens één dagje wil ingezeten hebben om te begrijpen waar en hoe ze aan hun absurd onnozele maar oooo zo herkenbare teksten komen.
CPeX is gewoon lekker decadente kolder.

Dave, aka The Beast From Hell, had deze keer niet zo'n prominente rol. Vorig jaar mocht hij meer op het voorfront omdat hij destijds een voorliefde had ontwikkeld voor voedsel beginnend met een "sj". Champignonsj, chiconsj... sjmèèrkèisj...
Intensieve therapie wellicht heeft ervoor gezorgd dat hij die fixatie te boven was gekomen.
Sylvain is het archetype van de omhooggevallen jongen van achter 't hoekske, zij het de "Afrikaanse" versie.
Ik HOU van Sylvain. Absoluut. Z'n foute Engels (We loves you, Belgium! Are you happy, womens?), z'n overmatige armbewegingen, z'n kinderachtige aanstellerij... Ronny Mosuse doet het met overtuiging en met een acteertalent waar de meeste van onze (Kampioenen-)BV's nog een stevig puntje aan kunnen zuigen.
En dan is er - natúúúrlijk - De Clement himself. Steevast met zonnebril en jeansvestje en mét snor. Steeds laid back en beheerst, met zinsconstructies waar Olijf enkel van kan dromen, en geen woord maar dan ook geen wóórd in het AN. Wanneer Sylvain het te bont maakt, zet hij hem op z'n plaats (Sylvain, out der naa mè joep. Ziede gaa naa nie da de mengse da belàchelek vinde?)

Ik moet lachen met de teksten, zelfs al zijn 85% ervan erg vrouwonvriendelijk. Een mens moet al eens met zichzelf kunnen lachen, en Clement's teksten zijn daar het uitgelezen instrument voor.
(De andere 15% tussen haakjes, gaan over het café-gebeuren en aanverwanten.)

Volgens mij een nieuwtje was "Edde gaa da naa expres gedoun?" met als ondertitel "Plezaaaant eih".
Onderwerp? De Pèrens neemt een douche en ontdekt naderhand dat er geen handdoek in de badkamer hangt... Heeft zijn vrouw dat dus expres gedaan? En welke teksten kan een gezond-ziek brein daaromtrent verzinnen?

't Is zinloos om alle CPeX teksten hier verder te ontleden. Een 20-tal teksten vindt u op antwerps.be.
Het enige wat me... "verontrust"(???) is dat enkele heren (in dit specifieke geval, recht achter me) ieder gebenedeid woord kenden, meebrulden in m'n linkeroor... en er blijk van gaven het roerend eens te zijn met CpeX. Als dit enkel zo is in benevelde (of ronduit strontzatte) toestand, heb ik daar geen probleem mee. Als de heren echter ook in nuchtere staat ervan uitgaan dat vrouwen lelijke foorwijven zijn wiens gat altijd te dik is in deze rok en die het bakske rap hier moeten geven... dan is er stront aan de knikker...

Ikzelf beluister hun muziek nooit op cd... dan vind ik dat er iets ontbreekt, voornamelijk hun lijfelijke aanwezigheid waarschijnlijk.
The Clement Peerens eXplosition is een totaalervaring. Heavy muziek, veel lawaai, flitsende lichten, grove teksten en een ietwat lullige Afrikaan die het woord "theatraal" een heel nieuwe betekenis geeft.

Loved it loved it loved it.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten