Een hele dag druk en vrolijk lopen doen en daar geen moeite mee hebben.
Kijken hoe collega's het naar hun zin hebben na een week voorbereiding en blij zijn met het resultaat van hun noeste arbeid.
's Avonds moe maar voldaan een snel pintje nà drinken vooraleer naar huis te gaan.
Thuis snel een kadootje inpakken voor petekindje. Op 25 oktober (vandaag dus) wordt ze 8, een grote meid en tante Olijf gaat een avondje eerder een taartje eten op het "grotemensenfeest". Op zondag doet petekindje het nog eens over met de vriendjes, maar daar hoeven geen grote mensen aanwezig te zijn :)
M'n zusje, haar mama, legt uitgebreid uit wat ze zoal heeft voorbereid voor het kinderfeest.
Petekind blijkt het princessenthema stilaan te zijn ontgroeid. Dit jaar wil ze graag een heksenfeest. Dus mama schiet in actie en bedenkt wat griezelige dingetjes. Opgezocht op Tinternet, geeft ze zelf toe, maar ik bewonder zus. Mama van drie kids, drukke baan en nog snel "even tussendoor" een feest in elkaar flansen.
Olijf kan dat niet.
Heb nooit voor een boel mensen moeten zorgen en het leven "alleen" bood me de luxe om te doen en te laten wat ik wilde waar en wanneer ik dat wilde.
De afwas laten staan? Geen probleem. Geen kat die daarom gaf.
Oudercontact? Wasdà? 'k Herinner me vaag nog wat van toen ik zélf school liep...ér-rug lang geleden dus.
Haastig doktersbezoek? Jàààà, voor mezelf, maar zelden voor een ander, tenzij als chauffeur van dienst.
Tekenschool, sporttraining, muziekacademie... lopen lopen lopen... Olijf heeft geen idéé hoe stresserend dat wel kan zijn.
Tja, het leven loopt anders voor iedereen. Het mijne liep nu zó. En daar kan je vanalles bij bedenken, maar het verandert de geschiedenis mooi niet :)
Zus maakte onder andere spinnenballetjes. Gehaktballetjes voor de soep, maar gehaktballetjes met een twist. Ze hebben pootjes. We zijn een familie van curieuzeneuzemosterdpotten en wilden bewijs en bewijs krégen we (foto).
(Spinnenballetje. Zus is nagelbijter.... hoe zou dat komen?)Terwijl ik bedacht hoeveel werk zus ook dààr weer in had gestoken (balletjes draaien en in ieder balletje pootjes steken), vond ik het leuk gevonden en werd ik weer even stil van diepe bewondering..... om een gehaktballetje dat ànders was...
Het werd niet laat bij de grote mensen. Rond tienen voelde ik de vermoeidheid van de afgelopen week en stapte stilaan de auto in.
Op naar huis... en weten dat ik 's ochtends zou wakker worden met een uurtje slaap méér.
Want het is weer winteruur, folks.
Vanaf vandaag weer aftellen naar die kortste dag, een beetje hopen dat het snel gaat en dat de weg daarheen leuk wordt. Een zonnige winter misschien?
We zien wel :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten