Aanloop naar het concert, afgelopen woensdag.Parkeerplaats zoeken in de buurt van de AB is niet evident.
D zou op z'n werk wachten op m'n komst, ik kon auto veilig kwijt in de ondergrondse garage en we zouden te voet richting AB gaan.
Zo gezegd, zo gedaan.
Het adres van D's werk is mij welbekend. Ik heb er ook gewerkt een hele poos geleden.
Ik heb er graag gewerkt zelfs. Maar een mens moet vooruit. Een vaste plaats ginds was destijds niet voor me weggelegd en érgens besloot ik om niet langer daar te blijven.
De ondergrondse garage: eerste flashback!
In Anderlecht parkeren wagens bij voorkeur zo dicht mogelijk bij de garage-ingang, zodat je 100 manoevres nodig hebt om binnen te rijden.
Ik kon ermee lachen... vroeger was dat nét eender, dus waarom nu gaan brommen over zo'n akkefietje?
Dan naar de bureau's: D moest z'n spullen nog even ophalen en dan konden we vertrekken.
D zit intussen in het bureau van J-P, die in februari overleed en wiens begrafenis ik destijds nog bijwoonde (zie eerdere blog). Slik.
Ik passeer ook mijn oude bureau.
Daar zit intussen uiterààrd iemand anders, maar het zag er nog zo vertrouwd uit.
Decoraties hingen/stonden nog precies hetzelfde als zovele jaren geleden.
Het deed me wat.
Zoveel zelfs dat ik nog snel terugkeerde om enkele (voor anderen nietszeggende) foto's te nemen.
'k werd er tegelijk warm en koud van... een vleugje sentiment, ... yep, zelfs Olijf valt daaraan ten prooi :)
(vroeger mijn plaatsje, nu bezet door een andere chaoot)
(plattegrond van het tweede: lokaal 2.17 was vroeger mijn vaste stek)We hadden nog tijd vóór het concert en D wist een plaatsje waar ze "goddelijke" Caipirinha's maken. Een Braziliaans café-tje, vanzelfsprekend.
We gaan binnen, 'k neem de "sfeer" even in me op en krijg te horen dat er nu geen Caipirinha's meer worden gemaakt. Ik neem aan dat "nu" niet meer en niet minder is dan "dit uur van de dag".
Ooooh.... spijtig.
Edoch, Nee is niet altijd goed genoeg voor Olijf. 'k Haal m'n semi-zuiders fleemgedrag naar boven en vraag "Vraiment il n'y a pas de moyen de nous préparer un Caipirinha? Je viens de très loin pour le gôuter!" (smile smile smile).
De juffrouw krijgt medelijden met me OF is gecharmeerd en richt zich tot enkele heren die aan de bar zitten.
Yesssss, ook zij vinden dat je niet van ver mag komen om teleurgesteld te worden.
Een dikke tien minuten later prijken onze twee Caipirinha's voor onze neuzen.
En ze waren verdorie lekker! Blij dat ik aangedrongen heb :)
Enkele uren later. Wandeling terug van het concert. We nemen een andere weg en "mogen" aldus nog genieten van de plaatselijk heersende smaak... seats fit for a king. Kan het niet laten: ik lach en kiek.
Misschien koop ik wel eens zo'n exemplaartje. Ziet er best kinky uit :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten