Eigenlijk...

Eigenlijk is het te laat om nog te bloggen...
Morgen... stràks, moet ik vroeg op om zusje nog eens naar het ziekenhuis te rijden.

Toch moet ik het even kwijt.
Latin Rocks!
nah :)

Ben, een beetje met tegenzin aanvankelijk, vertrokken naar de dansavond vandaag.
M'n dansmaatje zou er niet zijn en op zich kan ik daarmee leven. Het vooruitzicht echter om op gezette tijdstippen doelloos rond te lopen (of te zitten/staan/hangen) tot iemand me ten dans zou vragen, trok me niet echt aan.

Edoch...
BLIJ dat ik gegaan ben.

Heb gedanst met ander dansmaatje, heb gedanst met gekende en minder gekende mannen.
Heb zelfs LA gedanst (voor de leek: LA-style is anders dan wat Olijf doet -> Cuban style en het vraagt enige aanpassing om foutloos te volgen). Enkele weken geleden wilde LA ab-so-luut NIET lukken. Vandaag merkte ik bij mezelf discrete vorderingen, dus BLIJ beschrijft m'n gevoel niet eens :)

Heb in mezelf gelachen en gegniffeld om sommige mannen die een arrogantie aan de dag leggen waar je OF om kan huilen OF om kan lachen. Ik deed het laatste.
Als de ene man erin slaagt om me totaal ongekende figuren nagenoeg foutloos te laten uitvoeren, dan moet ik inderdààd even lachen als een andere man me zonder een spier te vertrekken me in het oor fluistert dat ik moet oefenen-oefenen-oefenen voor en na de les om m'n figuurtjes te kùnnen...
Maar Olijf blijft beleefd, zij het dat ook ik haar op m'n tanden begin te krijgen.
De ombestemde stille smile op m'n gezicht ruimt soms plaats voor een "fijnzinnige" opmerking aan 's mans adres wanneer hij erop staat om me te wijzen op m'n relatieve onkunde...
"Goh, meneer... zoals alle vrouwen voor U anders aanvoelen tijdens het dansen... zo is dat voor ons vrouwen óók..."
of
"De ene draai is al duidelijker aangegeven dan de andere..." (vul zelf de puntjes maar in, denk ik nog even bij mezelve).

Vanavond heeft Olijf bijzonder weinig stil gestaan.
Tijdens een pauze hier en daar gaf ik m'n ogen de kost. Bewonderde anderen die het duidelijk nog veeeeeeeeeeeeeeeeel beter doen dan ikzelf, maar ik heb tijd. Ik zal nog bijleren.
En gaandeweg nóg meer haar op m'n tanden krijgen.
Misschien tot op het punt dat ik deze of gene heer ter plekke laat staan als hij me onterecht op m'n plaats zet.
Arrogantie, ik streef er niet naar, maar soms heb je't nodig... en Olijf heeft er nog wat te weinig van :)

Vanavond heb ik genoten.
En ik heb spijt.
Spijt dat ik niet onder woorden kan brengen hoe dat genieten precies aanvoelt.
'k Heb dat nóg met andere gevoelens... er niet in slagen om de woorden te vinden die accuraat beschrijven wat er soms in me omgaat.
maar goed, bij gebrek aan beter:

Olijf heeft GENOTEN en neemt het HAPPY gevoel nu stillekes mee naar bed :)
Binnen 5 uurtjes loopt de wekker af.
Over en out!