As good as it gets

Je kan van die dagen hebben waar je oneindig dankbaar voor bent...
Gisteren was zo'n dag.

Er hoeven dan geen spectaculaire dingen te gebeuren. Gezelschap waar je stilletjes van geniet, vrienden die je na een (lange) pauze terug ziet, een praatje hier, een lachje daar.... simpel... een algemeen "warm" gevoel.

Voor gisteren was er een lingerie-avond gepland, al een hele poos geleden.
S had me voordien al gevraagd of ik zin had in een namiddagje shoppen vooraf en dat sloeg ik niet af.

Heb dat eigenlijk nooit echt gedaan, shoppen. Ondanks twee zussen en een mama - vier vrouwen in de familie dus - is het er nooit echt van gekomen.
In m'n kindertijd had werkende mama het om begrijpelijke redenen te druk om rustig met haar drie (best wel levendige) dochters door de stad te struinen, te stoppen voor een kopje koffie met brusselse wafel en meer van dat moois.
Ze probéérde wel hoor, dààr niet van. Maar zoals gezegd waren de dochters van het vieve type en geraakte ons en haar geduld na enkele uren schoolkleren kopen snel uitgeput.
Op latere - lees volwassen - leeftijd is het er nooit van gekomen om een hernieuwde poging tot zussen-mama-shoppen te doen. Zusjes zijn intussen zélf werkende mama geworden en hebben best wat beters te doen dan een namiddagje slenteren met hun single oudste zus.
U hoort me niet klagen, het is wat het is en het ontbreekt me niet aan begrip daarvoor.

S zou dus gaan shoppen met Olijf. S shopt héél graag, dus ik had al wat voorpleziertjes. De bij wijlen hevige regen stak daar een stokje voor, helaas... hoewel... "helaas" is een foute stelling.
We remedieerden met een gezellige koffieklatsj vóór bij S thuis, naaiden daar in Sluis naadloos een (overdekt) terrasje mét rode Porto('s) aan en deden bij opgeklaarde hemel toch nog een bescheiden poging tot shoppen.
We kochten niets, maar Olijf voelde zich lekker. Dit was simpel ongecompliceerd genieten.

En dan werd het hollen. Vliegensvlug naar S's huis voor een snel maar gezellig avondmaal en dan........ naar de lingerie-avond.
Nóg iets nieuws voor Olijf. Had het nog noooooooit eerder gedaan en wist amper wat ervan te verwachten.

Het werd, na enig wachten op een groepje laatkomers, een fijne bedoening.
Lingerie-mevrouw (mét echtgenoot, die duidelijk wel wat méér gewoon was dan een handvol vrouwen die kwijlen over mooi ondergoed) legde uit, mooi modelletje veranderde geduldig van outfit en showde alles met de nodige professionaliteit (kwijl kwijl mooi jong lijfje :)) en een tiental vrouwen van diverse leeftijd die onophoudelijk "ooohtjes" en "aahtjes" zuchtten.

Bij outfit nr. 2 wist Olijf wat ze wilde... en dat veranderde in de loop van de avond niet meer.
Ik zit wat dat betreft redelijk simpel in elkaar. Als ik weet wat ik wil (wat niet zo érg vaak gebeurt) dan is my mind made up.
Na de show mochten we dus gaan kiezen en passen. De keuken werd de kleedkamer van dienst.
Aanvankelijk liepen 10 dames nog wat voorzichtig in het rond en kleedden we ons discreet om, maar al gauw werden "alle" remmen losgegooid.
Mekaars schouderbandjes werden bijgesteld, de opvulling van de BH's werd kritisch maar eerlijk besproken, we holden op den duur half naakt door de kamers op zoek naar nóg maar eens een ensembletje (of een beter passende maat) om te proberen.
Meneer Lingerie bleef er doodkalm bij. Hij had het duidelijk allemaal al eerder gezien... :)
We amuseerden ons kostelijk, Olijf incluis!

En dan is er "peer pressure".... óók alweer een verkeerd gekozen woord omwille van de (hier) ongewild negatieve connotatie.
Olijf had zich voorgenomen één outfitje te kopen... het werden er drie...
En dat heeft alles te maken met gilletjes als "het staat je bééééééldig", "het zou écht zónde zijn als je dat niet zou kopen", "voor die prijs kan je toch niet súkkelen".... en meer van dat moois :)

Het ego is een raar beest. Wild als een in het nauw gedreven leeuwin als het gekwetst wordt en een zacht snorrend poesje als het gestreeld wordt.
Gisteren werd het ego gestreeld. Wederzijds en herhaaldelijk.
Wie zegt dat vrouwen onder elkaar altijd kattig zijn, heeft gisteravond niet meegemaakt. We waren het toonbeeld van onderlinge bewondering. (Een shoppende vrouw is iets geks :))

Resultaat van de avond: Olijf spendeerde 3 à 4 keer wat ze zich had voorgenomen, alle bescheidenheid vloog voor enkele uurtjes de deur uit. "Je leeft maar één keer" was m'n spreuk van de dag en ik was gewoon, simpel, eenvoudigweg HAPPY... nah.

Het werden dus 3 niemendalletjes.
Voorlopig enkel te bewonderen door me, myself and I... maar je weet nooit wanneer je zoiets "nodig" hebt... niewaar?

Eén lingerie-foto werd genomen, tussen haakjes, maar die is niet voor publicatie vatbaar. De dames in kwestie mogen hem in hun privé-postvak verwachten :)

M'n dag, m'n avond waren geslaagd en Olijf kreeg er nog een extraatje bij. Het werd een laatnachtelijke rit terug naar huis en Olijf zag dat het goed was.

Veel beter dan dit hoeft (voorlopig) niet :)

een "toegeving" naar mode toe... Nirvana Fashion. Ik kon het niet laten.