Zeg haar dat het me spijt

"Zeg (naam dochter) dat het me spijt", smst ze drie dagen geleden.

E-f*cking-motional blackmail...

Ze krijgt niet helemaal de reactie die ze verwachtte.
Hij loopt niet meteen in paniek naar haar toe om te zeggen "Schat, het komt wel goed. Ik verlaat je niet"

Dus houdt ze de gedachte even vast en ontwikkelt daags nadien (ze leeft nog, wonder boven wonder!) een nieuwe strategie.
Nieuw wel... maar het bericht van de dag voordien heeft hem bang genoeg gemaakt om niet meteen harde standpunten in te nemen... je weet maar nooit...

Einde episode, voorlopig.


Olijf krijgt vandaag onverwacht bezoek.
Vriend die zelfmoordpoging aankondigde staat aan de voordeur.
Hij weet dat Olijf het poppenspel geen tweede keer zal meespelen.
Olijf herhaalt het voor alle zekerheid nog maar eens.
"Laat ons duidelijk wezen. Van mij krijg je aandacht, maar niet als je't over de emotionele chantage-boeg gooit."
"Die boodschap", zegt hij, "is loud and clear aangekomen."

En hij ziet er stukken beter uit dan pakweg (neen, exàct) een maand geleden.
Of alle problemen even overtuigd uit de weg zijn geruimd als hij me wil doen geloven,... ik twijfel.
Maar hij weet precies wat hij aan me heeft.

Is dat goed of slecht?
Ben ik egoïstisch of niet?
Geen idee...

maar van mij zal u nooit een aankondiging van m'n nakend einde ontvangen. Zeer zeker niet als ik er écht de brui aan zou willen geven...

"Het spijt me voor die nonsens" lijkt me eerder een geschikt berichtje voor allen die de truuc al eens meenden te moeten gebruiken.
En naast "neverending BS" heb ik daar NU niets meer aan toe te voegen.