Demonstructie: een woord waarvan ik weet dat het niet bestaat maar dat ik moedwillig gebruik. Zomaar, omdat ik het leuk vind klinken.
Twee reclamespots op de radio (ben alweer vergeten waarvoor ze precies reclame maken, maar het vóórstukje spreekt me aan).
"Die wijn heeft een goede afzonk"
"Toch lekker uit Spanje, zo'n Cavia"
Je weet metéén wat ze willen zeggen en het tovert een glimlach op je mond.
Het deed me denken aan iemand die vroeger twee werkwoorden door elkaar haalde. De hele dag heb ik m'n hoofd gebroken over die woorden en ik heb ze nog niet gevonden, tot m'n grote frustratie :)
Wél hoorde ik vorige week een mooi nieuw woord: "insinuatieles".
Wist meteen dat het initiatieles moest zijn, maar vond het prachtig klinken.
Vanaf vandaag neem ik me voor om het regelmatig over insinuaties te hebben :)
Ik lach de persoon in kwestie niet uit. Ik bedank hem voor zijn creatief taalgebruik :):):)
En als ik op die twee werkwoorden kom, zal ik het niet nalaten om ze u te laten geworden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten