Pffffff
Dikke PFFFFFFFFFF.
Het kan geen geheim meer zijn. Ergens in november liet ik al een zware hint vallen omtrent mijn affectie voor de feestdagen. Ik hou er niet van.
Hier zit ik nu, vandaag, enkele uren verwijderd van wat de meest miezerige kerstavond van m’n leven gaat worden. Niet depri of zo… wel de eerste keer dat ik als enige van 3 dochters m’n ouders zal vervoegen voor het kerstdiner.
We hadden tot gisteravond NIETS gepland. Dan in allerijl nog een bescheiden eet-ideetje bijeen gebrainstormd en dat zal het worden. De oudjes en ik, de enige kinderloze dochter… vrolijke kinderstemmetjes zullen er ook niet weerklinken. Niemand zal vol ongeduld zitten wachten op het eind van het avondmaal om pakjes te mogen openen.
Kerstliedjes hoop ik helemààl al niet te horen en … als ik me niet vergis, is er vanavond op tv ook nix anders te vinden dan kerstfilms, kerstspecials, kerst-pffffffff…
Gelukkig is er voor morgen helemaal niets gepland. Het hoogtepunt van de dag: gaan luisteren naar m’n petekindje dat sinds kort in een kinderkoortje zit. Ze gaat zingen in de Kerstmis. De mis kan me gestolen worden, maar tante Nanna zal weer glunderen van trots wanneer ze Eva-tje ziet zingen. Een schat van een kind, een pareltje!
En dan… heb ik de rest van de dag vrij. Geen plannen gemaakt, geen vrienden gecontacteerd. Dit is het soort dag waarvan je weet dat de meesten “bezig” zijn.
Ik vind het niet erg… maar toch had ik graag plannen gehad.
Misschien, wie weet, begin ik wat te klussen in m’n huisje. Lastige taakjes die al 8 jaar liggen te wachten. Of misschien blog ik een hele dag lang.
Ik heb alvast VIJF dagen vrij! En vrijdag ligt Kerst alvast achter de rug.
Daarna nog even doorbijten tot Nieuwjaar en een hopelijk schone lei.
En toch… vanavond en ènkel vanavond ga ik kerstlichtjes aansteken. Het enige kerstornament dat ik nog in huis heb, ik haal het boven!
Stiiii-hille naaaaacht, heiiiiiiilige naaaaaacht…. Holadijeeeee!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten