maandag 22 december is ten einde

Voilà zie, de eerste langer wordende dag loopt op zijn einde.
Ik denk dat ik het gemerkt heb dat hij langer was…. Inbeelding natuurlijk, maar ik heb hem wel goed volgepropt!

Begonnen met twee tekstjes schrijven voor blog, waarvan één halfbakken vertaling (wat ben ik op dreef zeg!)

Daarna ein-de-lijk een lang uitgestelde “date” gehad. En de avond afgerond met Ils, in de zetel, met twee dvd’s en een pakje frieten… Voor de goeie maat nog even wat msn-verkeer en strakjes zal het tijd zijn voor bed.

De date. De lang lang lang uitgestelde date!
Ils en ik, richting Dendermonde. Vlug nog GPS (Betty voor de vrienden) op “Gerechtsgebouw” ingesteld en recht op ons doel afgereden.

Van de parkeerplaats naar ons rendez-vous-punt was nog even wandelen.
Onderweg zie ik een man, waarvan ik me even afvraag… zou het de date zijn? Maar neen, hij duikt een winkelvitrine tegemoet… ik zal het wel verkeerd hebben.
Ils, zo blijkt, dacht net hetzelfde en zette, net als ik, de gedachte van haar af zodra de donkere figuur met lange jas plots veel interesse vertoonde voor de winkelvitrine.

We wandelen dus ongestoord verder, kwetterend zoals dat vrouwen betaamt.
Vlak voor ons afspraakpunt, horen we een stem achter ons… dag dames!

De vitrineman in de lange jas. De date!
Hij had ons al lang gezien en herkend (wij gebruiken dan ook herkenbare foto’s online! ;) ) en had besloten ons te volgen en op licht voyeuristische wijze ons gesprek even te beluisteren.
Ik heb geen geheimen voor deze man, dus het stoorde me niet.

Eindelijk dus, na twee jaar… H.

Ik vond het fijn hem in levende lijve te mogen ontmoeten. Mijn online psych wanneer het nodig was, de koetjes-en-kalfjes man wanneer we niet echt iets te vertellen hadden.
Het werden een gezellige paar uurtjes bij pot en pint in De Ooievaar, een duchtig kerstversierd etablissement in hartje Dendermonde.

Maar H. kon niet lang blijven, dus keerden we vroeger dan voorzien naar huis terug, zelfs al hadden een parkeerticket tot 9u11 ‘s ochtends!

Niet getreurd, snel de dvd-zaak binnen en een “gefundeerde” keuze maken. Het werden er twee. “In Bruges” en “The Bucket List”.
“In Bruges” was niet slecht…. maar ook niet schitterend. We genoten van ieder plekje dat we konden herkennen in deze mooie stad. Hoe vaak zie je een buitenlandse film met een setting die je bekend is? Ook de dialogen waren soms op het absurd onnozele af. Maar raken deed hij me niet. Ook de schotwonden (en aanverwanten) waren me nèt iets te plastisch afgebeeld. Ik ben dan ook een watje als het op bloed aankomt.
“The Bucket List” met Morgan Freeman en Jack Nicholson was wat mij betreft helemaal een non-film. Hij kon me niet boeien tot het eind. En roeren al evenmin.
Tussen twee filmpjes door haalde ik snel een pakje friet… kortom, ik vond het gezellig.

Deze dag is ondertussen ten einde. Middernacht is alweer gepasseerd. Ik ga tellertje verwijderen. ’t Was een fijne samenwerking.