Vandaag, 21 december, is de kortste dag van het jaar. De zon komt zo laat mogelijk op en gaat zo vroeg mogelijk slapen.
Na vandaag wordt het stilaan weer lichter, langer licht, langer lucht, langer leven, langer lachen.
Vannacht reed ik in allerijl naar een vriend “in nood”. Ik vertrok op 20 december bij me thuis en arriveerde toen de 21ste net was begonnen.
Deze vriend wil de langer wordende dagen niet meer meemaken.
Hij wilt uit zijn werk, uit zijn miserie, uit zijn leven.
Bij deze vriend hoef ik niet te komen aandraven met Positief Denken. Je Gedachten Worden Dingen. Negatieve Gedachten geven Negatieve Gevoelens trekken Negatieve Energie aan leidt tot Negatieve Actie….
Ik hoef daar bij velen waarschijnlijk niet mee aan te komen.
Ik begon deze blog een tijdje geleden met het lezen van een boek. Ik vertelde niet welk boek het was (en ik ga dat ook niet doen). Het volstaat te weten dat de meesten het zweverige nonsens gaan vinden. Pep-talk for dummies.
Sinds dat boek las ik aanverwante dingen. Minder nonsens, zachter, gematigder… maar steeds met dezelfde onderliggende gedachte: sta je positief in het leven, dan gebeuren er mooie dingen met je. Daarom niet morgen, straks of nu…. maar wel snel!
Het omgekeerde is ook waar. Doemdenkers trekken zelden mooie dingen aan in hun leven.
IK, Sandra, heb dat nodig. Een gedachte om me recht te trekken, een idee om in te geloven. Dus lees ik tot ik ervan doordrongen ben. En dan… tref ik een vriend die een geboren doemdenker is. De koning der piekeraars.
Hij is het tiep dat denkt: als ik hard genoeg werk en voldoende “afzie”, dan zal ik vroeg of laat beloond worden voor mijn miserie. Hij piekert en klaagt (soms terecht, soms minder) en constateert dat zijn vrienden, die veel “lichter” in het leven staan toch schijnen te krijgen wat hij nooit vindt. Een lief lief, een mooi huis, veel en lange reizen.
Hij denkt aan het verhaal van de Sprinkhaan en de Mier. De mier werkte en werkte om zichzelf een warm nestje te verzekeren in de winter, terwijl de sprinkhaan een hele zomer flierefloot… met als resultaat koude bibberende pootjes bij de eerste kou.
Hij vindt dat mieren moeten beloond worden om hun “all work-no play” strategie en dat alle sprinkhanen op deze aardkloot het verdienen om al hun pootjes te zien afvriezen…
Ik kan niet tot hem doordringen om hem te laten zien dat het OK is om af en toe van je leven te genieten of daarnaar te streven.
Hij is overtuigd dat hij wordt gestraft van BUITEN uit… door een goddelijke of duivelse hand… ONDANKS zijn harde werk, voortdurend gepieker en het afwijzen van good oldfashioned “leute”.
Ik wil hem tonen dat hij zichzelf heeft gestraft van BINNEN uit… juist OMDAT hij zichzelf niets gunde, vond dat hij niets moois verdiende en zichzelf fundamenteel niet graag ziet.
U hoeft het niet met mee eens te zijn. M’n vriend hoeft het ook niet met me eens te zijn.
Ieder z’n eigen overtuiging.
Ik hoop dat hij tijdig ziet hoeveel hij heeft om dankbaar om te zijn, hoeveel hij heeft om voor dóór te gaan.
Ik hou van hem, samen met een goed handvol echte vrienden en familieleden. Meer dan een handjevol heb je niet nodig…
Wij willen hem allemaal gelukkig zien.
Maar HIJ moet vinden dat het de moeite is om voorbij de kortste dag van het jaar te raken.
Vriend, hou vol! Sandra wil jou ook in het Nieuwe Jaar nog zien lachen
Na vandaag wordt het stilaan weer lichter, langer licht, langer lucht, langer leven, langer lachen.
Vannacht reed ik in allerijl naar een vriend “in nood”. Ik vertrok op 20 december bij me thuis en arriveerde toen de 21ste net was begonnen.
Deze vriend wil de langer wordende dagen niet meer meemaken.
Hij wilt uit zijn werk, uit zijn miserie, uit zijn leven.
Bij deze vriend hoef ik niet te komen aandraven met Positief Denken. Je Gedachten Worden Dingen. Negatieve Gedachten geven Negatieve Gevoelens trekken Negatieve Energie aan leidt tot Negatieve Actie….
Ik hoef daar bij velen waarschijnlijk niet mee aan te komen.
Ik begon deze blog een tijdje geleden met het lezen van een boek. Ik vertelde niet welk boek het was (en ik ga dat ook niet doen). Het volstaat te weten dat de meesten het zweverige nonsens gaan vinden. Pep-talk for dummies.
Sinds dat boek las ik aanverwante dingen. Minder nonsens, zachter, gematigder… maar steeds met dezelfde onderliggende gedachte: sta je positief in het leven, dan gebeuren er mooie dingen met je. Daarom niet morgen, straks of nu…. maar wel snel!
Het omgekeerde is ook waar. Doemdenkers trekken zelden mooie dingen aan in hun leven.
IK, Sandra, heb dat nodig. Een gedachte om me recht te trekken, een idee om in te geloven. Dus lees ik tot ik ervan doordrongen ben. En dan… tref ik een vriend die een geboren doemdenker is. De koning der piekeraars.
Hij is het tiep dat denkt: als ik hard genoeg werk en voldoende “afzie”, dan zal ik vroeg of laat beloond worden voor mijn miserie. Hij piekert en klaagt (soms terecht, soms minder) en constateert dat zijn vrienden, die veel “lichter” in het leven staan toch schijnen te krijgen wat hij nooit vindt. Een lief lief, een mooi huis, veel en lange reizen.
Hij denkt aan het verhaal van de Sprinkhaan en de Mier. De mier werkte en werkte om zichzelf een warm nestje te verzekeren in de winter, terwijl de sprinkhaan een hele zomer flierefloot… met als resultaat koude bibberende pootjes bij de eerste kou.
Hij vindt dat mieren moeten beloond worden om hun “all work-no play” strategie en dat alle sprinkhanen op deze aardkloot het verdienen om al hun pootjes te zien afvriezen…
Ik kan niet tot hem doordringen om hem te laten zien dat het OK is om af en toe van je leven te genieten of daarnaar te streven.
Hij is overtuigd dat hij wordt gestraft van BUITEN uit… door een goddelijke of duivelse hand… ONDANKS zijn harde werk, voortdurend gepieker en het afwijzen van good oldfashioned “leute”.
Ik wil hem tonen dat hij zichzelf heeft gestraft van BINNEN uit… juist OMDAT hij zichzelf niets gunde, vond dat hij niets moois verdiende en zichzelf fundamenteel niet graag ziet.
U hoeft het niet met mee eens te zijn. M’n vriend hoeft het ook niet met me eens te zijn.
Ieder z’n eigen overtuiging.
Ik hoop dat hij tijdig ziet hoeveel hij heeft om dankbaar om te zijn, hoeveel hij heeft om voor dóór te gaan.
Ik hou van hem, samen met een goed handvol echte vrienden en familieleden. Meer dan een handjevol heb je niet nodig…
Wij willen hem allemaal gelukkig zien.
Maar HIJ moet vinden dat het de moeite is om voorbij de kortste dag van het jaar te raken.
Vriend, hou vol! Sandra wil jou ook in het Nieuwe Jaar nog zien lachen
Lieve Sandra, ik ben het met je eens en ik hoop dat je vriend dat vroeg of laat ook in wil zien. Dat het leven wél de moeite kan zijn. Vooral met zo'n vriendin als jij in z'n leven, die hem steunt en klaarstaat op donkere dagen. Ik wens hem veel sterkte en prettige, deugddoende feestdagen, net als ik dat aan jou toewens. * warme knuffel *
BeantwoordenVerwijderen