Maar een vrouw doet wat ze moet doen.
Of denkt te moeten doen.
Net als een man.
A man's gotta do what a man's gotta do, niet waar?
Zo ook wij vrouwen.
"We" doen maar wat. Zelfs al zijn "we" gewoon ik. Olijf dus. In het Koninklijk Meervoud.
Her en der lees ik dat het mannelijk geslacht - het stèrke, ik wil het even gezegd hebben - moeite heeft met de eerder.... nja.... "moeilijke" momenten die ze vrouwen zouden kunnen aandoen.
Ik citeer voor het gemak even een niet nader genoemd (mannelijk èn vrouwelijk) "expert".
"Een man kauwt nog liever op z'n eigen rechtervoet met de intentie die integraal op te eten dan dat hij een vrouw pijn doet."
"Pijn doen", dat heet, "in het gezicht aankijken terwijl hij slecht nieuws brengt".
Want - en dit schrijven de heren en dames expert auteurs er voor het gemak even niet bij - pijn doen door gewoon als een geklopte lafaard het hazenpad kiezen, is technisch gesproken geen pijn doen. In zijn beleving dan. Blijkbaar.
"Als ik gewoon verdwijn zonder nader nieuws, dan voelt ze nix" is blijkbaar een algemeen aanvaarde wetmatigheid.
Een gemakkelijke ook. Want als hij "gewoon verdwijnt zonder nader nieuws" en "zij" heeft het goed fatsoen om het hem niet moeilijk te maken door nix te zeggen zelfs al voelt ze dat er iets stevig is mis gelopen.... dan heeft vooral HIJ er geen last van.
ZIJ wel. Maar hij weet dat niet.
Of maakt zichzelf - al dan niet tegen beter weten in - wijs dat ook ZIJ de gang van zaken hélemaal prima vindt. Waardoor hij het nog steeds erg gemakkelijk heeft. En zij niet. Maar hij wil dat niet geweten hebben. Want hij moet voort. Logisch.
Dus, concludeer ik gemakkelijkheidshalve even, dat mannen het moeilijk krijgen als ze met emoties moeten omgaan. Of het nu de hunne of de hare zijn.
En dan luister je naar nummers, geschreven en gezongen door mannen.
En vraag je je af hoe je dat moet rijmen.
Want die heren zangers, die hebben blijkbaar wèl stevig contact met hun emoties. Of weten ze op z'n minst te veruiterlijken.
Tenzij het allemaal froci zouden zijn. En ik heb moeite om hen allemaal in de Gay community te plaatsen. Die zangers.
enfin.... soms heb ik het moeilijk met emoties en de verlogistikering ervan.
De man en de vrouw in Olijf mag u gerust denken.
Neemt u me niet kwalijk alstublieft voor de onduidelijkheid.
Het is laat en ik ben moe. Een beetje emo ook. En danig in de war. Niet alleen met mezelf maar met de wereld in het algemeen. En de zin van het hier zijn.
Dan ga ik in tongues spreken.
Opdat u me niet zou begrijpen. En ik (binnenkort) ook (niet) meer. Wat maar goed is, neem ik aan.
Hmm, zeer goeie post en voor mij absoluut niet verwarrend, meer zeer duidelijk en vooral, vanuit mijn ervaring, juist! :-)
BeantwoordenVerwijderenOoi eenzelfde situatie meegemaakt en de man in kwestie er wel op aangesproken... werd hij even stil van dat ik beleefd maar kordaat de pijn die hij aanbracht benoemde!
En die liedjes, 'k vraag me af of die door de zanger of groep in kwestie altijd zelf geschreven zijn... of hebben muzikanten een 'ander' hart? ;-) :-)
het zal een eeuwig mysterie blijven van welke planeet die zangers komen, Vlinderke :)
VerwijderenDe excuses voor veralgemening zijn bij deze aanvaard.
BeantwoordenVerwijderenwaarvoor dank :)
VerwijderenEen beetje stoom afblazen in de hoop daarmee te kunnen vermijden dat ik mensen "irl" de kop afbijt.... en 't heeft nog geholpen ook.
'I Pooh', god allemachtig, die was ik echt totaal vergeten. Had er ooit een cassettebandje van, waarschijnlijk nu nog, bewaarziek als ik ben ;-) Pino Daniele daarentegen niet. Naar wiens concert je was. Sola sola, zo schreef je. En je genoot, zo schreef je ook. Minder melancholisch....toch?
BeantwoordenVerwijderenEn nog even over die arme mannen. Een niet nader te definiëren exemplaar biechtte onlangs (met enige trots) op dat hij het telefoontje van een zeker vrouwspersoon niet had opgenomen.....en dat ze, in tegenstelling tot de dagen, weken, maanden ervóór, niet meer had teruggebeld. Zijn opzet was zeg maar geslaagd. Nu hadden deze twee -voor zover mijn kennis strekt- geen relatie of iets wat daarvoor door moet gaan, maar toch. Is dit goed of fout?
Ik kan niet meteen volgen, Lieve Lehti. Misschien omdat ik nog niet goed wakker ben op deze zondagochtend. Maar ik ben er zeker van dat je het hele verhaal nog eens goed wil uitleggen aan de telefoon.... als je wil opnemen natuurlijk ;-)
VerwijderenEn wat ik ook nog zeggen wilde.....
VerwijderenIk genoot van Pino Daniele. Sola sola omdat het niet anders kon. En omdat ik zó naar da concert had uitgekeken.... dat het niet anders kon. Genieten dus.
De eerlijke Olijf gebiedt me dan weer om te zeggen dat het nóg mooier ware geweest in gezelschap.
Màààààr het wàs een mooi concert. Waarvan ik genoot. Laat het me daar in fin dei conti maar op houden :)
Hehe, soms is dat online gedoe zo'n plezier om volgen. De hierboven geêtaleerde lehti-olijf vriendschap is zo fijn om zien/lezen.
BeantwoordenVerwijderenBinnenkort gaat er - als alles goed gaat - nog eens een heuse Lehti-Olijf-meeting zijn, Bentenge. Het vrààgt wat organisatietalent om zover te geraken maar het is altijd fijn.
VerwijderenWil je getuige zijn? Dan raad ik je wèl aan om je kennis van het Italiaans snel even op te poetsen ;-)
Een heuse meet and greetdag met al je fans, ik ben helemaal voor. Beetje zoals de Thuis-familiedag :-)
BeantwoordenVerwijderenTralalalalalalaaaa!
xxx
Fans, fans..... euh... bloggenoten, vrienden... zó wil ik het nog graag benoemen. Maar we kunnen nog eens een poging ondernemen eh Ils? Woensdag onthul ik het weekend dat voorzien is. Je hebt nog ruim tijd om het in te plannen :)
VerwijderenIk vind olijven ronduit smerig (jeugdtrauma). Maar ben fan van Olive. Of Olijf zo je wilt :)
BeantwoordenVerwijderenVrouwen... :)
BeantwoordenVerwijderendie zijn er ook, ja :):):)
Verwijderen