Ik heb behoeften!

Het ideetje is al vaker door m'n hoofd geflitst maar nooit haalde het deze/dit blog (ach wat, ik blijf gewoon DE blog schrijven, zelfs al hoort het waarschijnlijk DIT (we)BLOG(boek) te zijn....).
Maar dus, een idee dat tot hiertoe niet geblogd werd.

Over behoeftencreatie. Oftewel hoe de producent behoeften creëert bij de consument en waarvan deze laatste zich tot op het ogenblik van de productie helemaal niet bewust was.

Ik denk daarbij in de eerste plaats aan het gsm-zitje. U kent het wel...

Internetpluk.... ik heb dit gadget NOOIT gehad. Ben ik best wel fier op :)

Niet lang na het verschijnen van de gsm, die we tot dan toe ook nooit echt nodig hadden gehad (maar gaat u nù maar eens proberen om onze draagbare telefoon af te schaffen....), werd dus het gsm-zitje uitgevonden. In diverse kleuren, maten, modellen en materialen.
Wie had dat nodig? Niemand om precies te zijn. Maar het werd aangeboden, dus het werd gekocht. Katsjing katsjing. Iemand werd er rijk van. Een beetje of veel... geen idee en ook niet echt geïnteresseerd om dat te gaan opzoeken.
Zelf actief zijnde in Kringwinkelland, zie ik de kleinoden vaak verschijnen tussen het niet-meer-nodig-materiaal. Wegens opruimingswerken bij de aanbieder of omdat zijn/haar Smartphone (we hebben geen gewone gsm's meer... het zijn nu Smartphones of Blackberry's) te klein of te plat geworden is om in het zitje te passen.

In dezelfde lijn zag ik een paar maanden geleden, terwijl ik druk bezig was met in de rij staan in m'n plaatselijke supermarkt, het aanbod aan kattenvoer. Die dag had ik OF m'n fotoapparasie per ongeluk niet bij OF onvoldoende durf om de rekken te fotograferen in het bijzijn van supermarktgangers voor en achter me. Hoe dan ook, het ligt niet op de gevoelige plaat (pardon, SENSOR is dat vandaag de dag).

Ik zou u enkele links kunnen meegeven maar dan doe ik aan product placement en daar heb ik geen zin in. Hoe dan ook.... Herinnert u zich de tijd dat u hooguit kon kiezen tussen (blik)voer met smaken "Vis", "Gevogelte" en "Rund"? In de betere winkel vond u misschien nog een blikje Konijn.
Die tijden zijn veranderd, beste dierenliefhebber. Trek gerust een half uurtje uit voor keuze tussen....

• Nat kattenvoer, Droog kattenvoer, Kattensnacks, Voersupplement en Speciaal kattenvoer.
• Voer in zakjes, blikjes, vlootjes of flesjes
• Voer voor jonge katjes, Seniorkatten, Actieve katten of Binnenshuiskatten
• Voer met wilde tonijn of gekweekte tonijn.

... en alle combinaties tussen die varianten. En dan wéét u dat ik het niet eens had over de verschillende merken.....

Hetgeen me brengt tot l'imbarazzo della scelta. Allez kom, help me even... ik kom niet verder dan spoiled for choice. 
Ik heb het er ooit eens over gehad voor zover ik me herinner, maar ik voel de noodzaak om er (nog maar eens) een extra boompje over op te zetten.
Keuzes. Teveel keuzes. Die je aanvankelijk misschien blij maken maar waarvan je later een onzeker gevoel krijgt.
Koos ik wel het juiste? Had ik niet beter iets duurders gekocht? Of goedkoper? Of zou er nog iets béters bestaan dan wat ik zonet aanschafte? Had ik beter nog wat langer geshopt? Overwogen? GeSWAT?

Dit zag ik gisteren in een andere (iets minder lokale) supermarkt. Met excuses voor de povere fotokwaliteit.

Drank is niet meer gewoon drank. Alles is onderverdeelbaar. In Pleziermomenten en Degustatiemomenten. Als ik me niet vergis waren er ook Bubbelmomenten en dies meer maar het ziet er vooral naar uit dat we éérst zullen moeten beslissen wat voor soort moment we willen meemaken vooraleer de drank an sich gekozen wordt. En ook dààr schreeuwen alle merken om aandacht.

Tenslotte - wat keuzes aangaat - worstel ik met een vrèselijk probleem. Eentje dat een geboren uitsteller als ikzelf biezonder veel parten speelt. De keuze tussen WIT. Vlinderke schreef daar nog niet zo lang geleden iets over.
Eischaalwit, Duivenwit, Glacierwit, .... afijn... heel veel witten. En stuk voor stuik erg móóie witten, daar niet van. Maar een mens moet keuzes maken. En gaat twijfelen. Of Glacier niet nèt een beetje mooier is dan Eischaal. Of het de sfeer in de kamer niet te drastisch zal wijzigen.
En dàt terwijl al m'n muren al een jaar of elf Bezetterswit zijn. En ik me daar niet aan stoor... tenzij het weer eens op m'n trui is terecht gekomen. Want Bezetterswit (in sommige streken ook gekend als Plakkerswit) is stoffig. En zou dus ook Stofwit kunnen zijn. Of Poederwit. Plaatsterwit.

Afijn, nog maar eens. Deze week was ik het beu. En zag HeelGoedkoop Wit in een winkel staan. Gewoon "Wit - Blanc". Het kostte bijna niets. En ik dacht.... laat me dàt Wit eens proberen. Hetgeen ik ga doen. Want ik kocht het. Althans.... ik begon bij de grondverf. Die ook wit is. Daarna haal ik de toplaag. Allebei erg goedkoop.
De twijfel die me daarna bekruipt, is... "als het zo goedkoop is, dan werd het zeker en vast geproduceerd in één of ander obscuur land met kindjes die 16 uur per dag moeten werken achter gesloten deuren met het risico dat hun fabriek in de fik schiet en zij - dankzij die gesloten deuren - niet meer kunnen vluchten en smartelijk omkomen"......
Zou ik dat HeelGoedkoop Wit nu wel gaan kopen.....?????

Op TedTalk zag ik lang geleden dit filmpje. The Paradox of Choice - Barry Schwartz
Voor wanneer u eens 19 minuten en 40 seconden niets te doen hebt :)

Deze vond ik ook mooi. Met nieuwe leuke gedachte: "The mind knows not what the tongue wants".... een onderwerp dat ik ongetwijfeld ooit nog eens zal willen uitdiepen :)
Malcolm Gladwell: Choice,  Happiness and Spaghetti Sauce. "Slechts" 17 minuten en een half :)

Slot.
We hebben veel keuzes. En we zouden ons dus lekker moeten voelen.
Of we hebben TE veel keuzes. Waardoor dat lekker gevoel overschaduwd wordt door eeuwige twijfel.
Of mag het wat minder materialistisch zoals Bentenge vandaag contempleerde?
Voorwaar grote vragen....