Speling

Het is erg gesteld met onze Nederlandse speling.

Dat Nederlands geen makkelijke taal is, mag geen verrassing meer zijn.
Vraag eender welke buitenlander die onze taal probeert te leren en hij zal het je beamen.
Vlaams is helemààààl ondoenbaar voor de uitspraak. Te zacht, te onuitgesproken.
Zitten we daar met zachte g's, tweeklanken die op z'n Vlaams zelden tweeklankig worden gearticuleerd... de doorsnee vreemdeling wordt er gek van.
Al een geluk dat we onze Noorderburen nog hebben. Die overdrijven tenminste met de ar-ti-cuu-laaaat-sie.
die laten hun g's rochelend uit hun binnenste komen, uijten iedere klinker die ze vinden kunnen en maken desnoods drieklanken indien mogelijk...
De vreemde luis die voor het Neeeejderlands kiest, is dolgggelukkiggg!

Tot zover de uitspraak. Hollands Nederlands is de redding.

Maar, beste medelezende taalspeler, we zijn er nog niet. We moeten nog wat kunnen scccchrIJjven oowk!
En dan gaat iedereen de mist in. Hier wordt niet meer gediscrimineerd. Mannen, vrouwen, kinderen van alle slag, standing en afkomst struikelen in een 1000tekenstest meermaals over de spelling.
Met dt op kop, waarschijnlijk.... mooi gevolgd door de bezittelijke voornaamwoorden etcetera etcetera....

Vooraleer m'n favoriet woordje van de dag aan u te onthullen, wil ik u vragen om even samen met mij stil te staan bij volgende probleemstelling.
Probeer - probéér aub! - aan een anderstalige eens uit te leggen wat open lettergrepen zijn....
Heb het eens over zwakke en sterke werkwoorden.
Leg hen het verschil uit tussen au en ou, g en ch, ij en ei....... zonder hem en uzelf grijze haren te bezorgen. En eens hij dàt verstaat - hetgeen ik sterk betwijfel - expliceer dan ook eens waarom y soms wordt uitgesproken als ij en soms als ie.

Onze taal zit vol onbegrijpelijke valstrikken. Dingen waarvan ik zelfs niet probéér om ze te achterhalen.
Maar Olijf had geluk... relatief gezien dan toch. Om één of andere reden bleven de meeste woordjes mooi correct geschreven in m'n geheugen zitten.
Soms zondig ik, expres of per ongeluk. Tweeklanken zijn mijn zwak. En koppeltekens. De 438ste versie van het Groene Boekje probeer ik al làng niet meer te kennen.
Het ene decennium moet je nog alles met een c schrijven, dan mag het plots met k en dan beslissen de hoge taalgeleerden dat sommige woorden terug naar de oude klassieke spelling keren en andere... mooi niet!
Jaaaa kòm... de eleKtriciteitsfaCtuur.... goe zot!
Over dit soort foutjes zal u me niet horen zeuren.

de DT-foutjes (hoewel ik ten volste besef dat het een giga-struikelblok is)... die hebben m'n edele leerkrachten Nederlands er destijds zó hard ingeslagen, .... die blijven me een doorn in het oog.
Maar ik oefen begrip.

Tot wanneer ik dit lees.

"Dat antwoordt van jou vind ik dom"
(het had erger gekund... er had kunnen staan "van jouw".... maar dat was nu niet het geval en ik wil niet overdrijven)
De zin nochtans is wel degelijk integraal overgenomen. Dat antwoordt van jou vind ik DOM....
.... tja.... no comment....

Ik begrijp nog de verwarring tussen ik antwoord, jij antwoordt...
Neeeeee, het IS moeilijk. Al is het trucje met lopen niet eens zo vergezocht. ik loop, jij loopt... zonder t, mèt t.
Een stapje verder: antwoord ik of antwoord jij?.... Loop ik of loop jij? Nog steeds corrigeerbaar met de oude trukendoos (tussen haakjes... ziet u ook het verschil tussen trucje en trukendoos? Màg hoor.... netjes opgezocht)

maar antwoordt als zelfstandig naamwoord met dt...... BANGELIJK!!!
Even dacht ik.... dit individu wilde overcompenseren. When in doubt enzo....
Maar een regeltje later schreef hij/zij: "als het dit is wat je bedoeld..."

en toen ging ik over de rooie.
Met deze blog tot gevolg :)



late nagedachte
Dat is een grote boom. Ik sta versteld van z'n grootte.... u MAG het proberen uitleggen...
Olijf schrijft vaak over liefde met de groote L. U weet dat ik fout zit. Ik weet dat ook. Maar dàt woordje heeft dan weer z'n eigen betekenis.... voor Olijf.