B was zo vriendelijk geweest om het geheel te organiseren (Olijf moest naar goede gewoonte dus weer NOPPES ondernemen) en dat was dus gepiept.
Het programma en het avondje uit deden me bijna vergeten dat het de kortste dag van het jaar was, een dag waar ik twee jaar geleden nog duchtig naar aftelde.
Vergis u niet: ik tel alle jaren af naar de dag dat het weer "UP" gaat richting Lente, maar het trouwe tellertje komt er niet meer aan te pas.
Het werd een rit naar Vilvoorde dus op de kortste dag van het jaar. Het weer had het fatsoen gehad om lichtjes boven 0 te blijven, een hele dag lang, zodat de weg naar Vilvoorde prachtig bereidbaar was... in schril contrast tot twee dagen eerder toen Halle dankzij de sneeuw me éventjes aan het andere eind van de wereld leek te liggen...
Met B kan Olijf altijd een potje lachen, hoewel ook diepgaande gesprekken ons niet vreemd zijn.
Als Vissen kunnen we elkaar blijkbaar heel goed vinden en dat doet me alleen maar plezier :)
't Is één van de goeikes, mag je wel zeggen.
Met het programma was de kans groot dat "lachen" er wel méér dan gewoonlijk zou inzitten. En dat bleek geen ijdele hoop.
De publieksopwarmer (jaaaaa, dat IS een beroep!) moest z'n taak snel afhaspelen. Bart (Peeters) had na de opname nog een rendez-vous in het Sportpaleis met Clouseau (die me verder gestolen kunnen worden, maar mijn mening zou Bart een worst wezen) en dus moest het opwarmen in fast-forward gebeuren.
Tekentjes om te lachen, ondeugend te gibberen, Ooooh en Aaahh te roepen, verbazing te uiten... enfin.... het publiek wordt lichtjes gecoacht om de zaak levendig te houden.
De opwarmer deed het goed en Olijf speelde braafjes mee.
En toen kwamen de gasten op. Daar waar de voorgaande opname me één enkel bekend gezicht (en geeneens een mij bekende naam) opleverde, waren we blij met "onze" BV's. Rob Van Oudenhove, Adriaan Van Hoof en Dimitri Leue (toegegeven, deze laatste familienaam moest ik even opzoeken) waren de verliefde zielen van dienst. Svetlana Bolshakova (hinkstapspringster, zo bleek.... weet IK veel?) was het lijdend voorwerp.
Deze blonde langgebeende deerne moest naar het eind van het programma toe beslissen wie haar zou mogen kussen.
Een verslag van de opname krijgt u niet van mij. "Je moet erbij geweest zijn" is hier de toepasselijke uitspraak, me dunkt. Wie uiteindelijk mocht kussen.... tja... dat mag ik zéker niet zeggen. Wachten tot het op TV komt, niewaar?
Mij viel vooral op hoe KLEIN de mannen waren (met uitzondering van Rob... dat spreekt voor zich). De hele tijd had ik zin om op te staan en eens even naast Bart te gaan staan, gewoon uit nieuwsgierigheid...
Zelfs een halve meter lager gezeten dan de TV-gasten, leken ze me geen centimeter hoger dan een goeie meter zestig... :)
Maar TV verdikt, zeggen ze, dus misschien verkort ie ook :)
Na afloop konden B en ik het niet laten. IEMAND moest even op Svetlana's stoel gaan zitten en dat werd B-eetje. Helaas, het kind zat nog niet goed en wel neer, of we kregen het gulle aanbod om door een échte cameraman gefotografeerd te worden.... wie kan zo'n aanbod afslaan?
Twee kiekjes later verlieten we de studio.
Olijf had een fijne avond. Een heel fijne zelfs. Van begin (in de wachtruimte bij een glaasje wijn) tot einde. Goe volk doet daar bijzonder veel aan...
Van B kreeg ik toestemming om zonder photoshoppen te publiceren.
Bij deze :)
 |
| interieurtip? |
 |
| tot hier ging Olijf nog uit van strikt incognito-foto's... tot bleek dat het ook anders mocht |
 |
| Let op de "echtheid" van het decor. Alles blijft netjes overeind met een staandertje :) |
 |
| Ok.... kieken zonder flash vergt wat oefening :) |
 |
| dààr had Svetlana luttele minuten eerder gezeten :) |
 |
| B en Olijf op hun spontaanst voor de cameraman :):):):):) |
Dankjewel B-eetje :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten