Het kan ook anders, merk ik vandaag in de supermarkt.
Heb snel snel boodschappen gedaan. Zonder boodschappenlijstje... en dan durft het wel gebeuren dat je aan de kassa staat en je plots beseft dat je nog wat vergeten was.
Geen nood, de dame voor mij is nog druk doende... ik loop even snel naar de rayon.
De eitjes.... verdorie, waar staan de eitjes?
Loop loop loop... Olijf kan geen eitjes spotten.
Dan maar weer snel terug naar de kassa.
Net op tijd: het is aan mij.
Ik vraag aan een vriendelijk uitziende dame achter mij of zij wist waar de eieren stonden. Zij weet het.
Maar oeps, ik heb geen tijd meer.
"Geeft niet" zegt ze "neem de mijne maar, ik haal wel een nieuw pak".
'k Had niet eens gezien dat ze ook eieren had genomen. Had ik het gezien, ik had misschien niet eens wat durven vragen ... om niet "behoevend" te lijken.
Maar de mevrouw was lief en inschikkelijk.
Een ànder soort van solidariteit. Van huisvrouw tot huisvrouw, denk ik maar.
Prachtig.
Het bestaat nog.
Zo kan het óók.
Olijf, stop met zeuren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten