de laatste

Er wàs een tijd dat wensen via de post gingen. Olijf was altijd van het trage en vergeetachtige type. Schande, ik weet het, het is een zeer zwak punt van me.
Toen kwam de tijd dat je e-cards kon sturen. Of, als je het wat persoonlijker wou aanpakken, je maakte zelf iets digitaals en stuurde het via mail naar je (ook internet-bezittende) vrienden op. Olijf werd wat beter en attenter.
Vandaag is ook dàt passé. In 2010 heb ik voor het eerst Facebook gebruikt om alvast de FB-vrienden het beste te wensen. Wèl met een eigen maaksel, dat béétje creativiteit wens ik niet op te geven.
Het nuttige aan het aangename parend, heb ik maar meteen wat geprobeerd op het vlak van fotobewerking. Iets nieuws geleerd... fotootje omzetten in zwart-wit en daar een voorwerp in kleur uitlichten. Ik was tevreden met het resultaat.

en op deze manier krijgt iedere toevallige blog-passant meteen ook mn beste wensen mee

Vanavond, voor het eerst sinds 2007, gaat Olijf nog eens oudjaar vieren.
De vorige twee jaren lag ik al vroeg met TV in bed.
Dit jaar doen we't vrolijker.... dacht ik.
Tot vanmiddag een bericht volgde dat papa in spoed moest worden opgenomen. Het gaat snel bergaf.
Zware longontsteking, blijkt nu. Voor iemand met zijn zwak gestel.... daar hoeven geen tekeningen bij, geloof ik?
Deze namiddag hebben m'n beide zussen in het hospitaal gezeten. Vanavond zijn twee van de drie (waaronder dus Olijf) uithuizig. De jongste neemt de zorg voor moeder op zich.
En 1 januari.... die brengen we allicht door in het hospitaal.... laat het aub geen voorteken zijn voor de rest van 2011...

Vandaag vraag ik me dus af: hoe egoïstisch ben ik als ik beslis om ondanks alles tóch het nieuwe jaar te gaan vieren????
.....