Met statistieken kan je veel aanvangen.
Ik ken enkele mensen met wie ik enkele uurtjes over statistiek zou kunnen palaveren.
Maar daar gaat het vandaag zelfs niet om.
De statistieken waarvan sprake, zijn de "stats" die je her en der kan verkrijgen omtrent blogbezoek.
Heuse getallen over aantallen, herkomst enzoverder.
Om nog te zwijgen van de reacties die posts kunnen losweken bij mensen.
Eigenaardig genoeg... en dit vind ik betreurenswaardig ZONDER te solliciteren naar reacties.... geraken mensen in het algemeen veel minder geïnteresseerd in schrijfsels van zodra er enig spoor is van optimisme.
Dàt in tijden dat een mens meent te ontdekken dat donker en negatief doen niet aangenaam is voor de medemens in het dagdagelijkse bestaan. Het real life-bestaan, wel te verstaan....
In het èchte leven hoor je te doen alsof alles prima gaat als je geen vrienden wil verliezen.
Virtueel lijkt dat net iets anders te liggen.
Ik vraag me af of dit te maken heeft met een vreemde vorm van voyeurisme.
't Is goed wanneer het slecht gaat.... ofzo..... een beetje à la The Bold and The Beautiful
Met een snuifje spanning - haalt ze het, haalt ze het niet? - is lezen nog nèt dat beetje interessanter.
En dus - vandaag even voor het gemak oversimplificerend - is een tekst vol positivisme en hoop ... tja.... gewoon .... vervelend.
Dat vertellen statistieken dan weer.
De vraag voor Olijf is.... voldoen we aan deze verwachtingen slash veronderstellingen of doen we dat niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten