Ik spreek nooit Chinees, hij spreekt alleen Chinees ...

neen, pardon... het was:
Ik drink nooit t, gij drinkt altijd t, hij drinkt alleen t als hij tegenwoordig is.

Dit heeft er werkelijk nix mee te maken. Mijn bedoeling?
U even hard te verwarren als ik zèlf ben :)

Rendez-vous
en de maat is vol
en m'n kop is toe!

Wel, toe is mn kop zeker...

ik lees twee berichtjes (ze  komen er niet zo vaak meer binnen, dus een berichtje krijgen is altijd spannend)

Eentje van een fotoloos persoon die zeer dicht bij de pensioengerechtigde leeftijd aan zit (hint: 65-1).
Dat terwijl ik zonder omwegen laat weten dat no pic = no reply én dat mijn leeftijd (gekend bij de redactie) +- een jaar of 5 zo ongeveer de limiet bepaalt.
Bericht van NoPicPensioné levert mij het bewijs dat ik blijkbaar dan toch Chinees praat.
Gelukkig versta ik mezelf nog wèl, en antwoord dus niet (zonder t).

Berichtje nummer twee en meteen dus ook laatste leesplezier van de dag (gniffelt u even mee?)
Titel: Vissen????
Body: Aan je "pittig" taalgebruik zou ik zweren dat het een Schorpioen betreft....
Einde citaat (méér was er niet )

Op een minder luchtige dag en met niet eens zóveel inspanning zou ik zover durven gaan te stellen dat dit een licht stekelige opmerking is.
Maar de dag is zonnig, Olijf houdt de glimlach erin en leest vlotjes over de mogelijke dubbelzinnigheid.
Wat me wèl onmiddellijk ende stante pede door het hoofd schiet, is "Wedden dat meneer een Schorpioen is???"

Empirisch vaststellen is de volgende logische stap.
En wat denkt u???
Jewèlllll!
Meneer is Scorpio :)
Voorspelbaar (om nog te zwijgen van "getuigend van enige vorm van egotripperij")

Maar dan.
Dan denk ik.
"Ah, u bent van mening dat pittig taalgebruik het exclusief talent is van de Schorpioenen?... even verder lezen"
...
Geen hint, maar dan ook geen spóór van enige pittigheid te vinden in meneer's voorstelling van zichzelf.
Mediocriteit en platte nietszeggendheid troef.

Ik zou moeten zwijgen.
M'n grootmoeder zaliger placht soms te zeggen:
"Aan uzelf kent ge uw medemens" (altijd met t)

Dus EI-gen-lijk had ik moeten zwijgen, van bij het begin.
Maar al zwijgend creëert zich geen blog. En dus sprak ik.
Hier.
Niet daar.
Want ik vond zo'n mail geen antwoord waard.
M'n ego stond me even in de weg :)