Vandaag mocht Olijf "haar" nieuwe laptop gaan halen.
"" omdat het uiteraard een machientje van het werk is. Eén van de kleine voordelen van m'n job.
De andere moest er wel half voor sneuvelen. Na een klein jaar gesukkel met een steeds trager wordende laptop en heel veel schrik om het ding te herformatteren (was m'n computergeek-maatje kwijt) + bijna twee jaar lutsen aan het scherm omdat het liever regelmatig uitviel, besloot m'n ouwe Fujitsu Siemens om dan toch maar finaal de geest te geven.... visueel "gezien" dan.
Op het dag was het scherm gewoon zwart, op enkele stuiptrekkingen na.
Omdat ik m'n draagbaar peeceetje onderhand wel kende, schoot ik niet in een crashpaniek.
Maar z'n tijd was gekomen, zoveel was duidelijk.
Na wat offertevragen meende ik voldoende gewapend te zijn om de nieuwe aankoop grondig te verdedigen... toen bleek dat dat helemaal niet hoefde.
M'n penningmeester was helemaal niet geïnteresseerd in details. Het ding was duidelijk versleten, zei ie, "dus" er moest een nieuwe aangekocht worden, point final.
....
wel wel wel....
en ik die dacht dat het een stevig gevecht zou worden.
Ewel, hij staat nu te blinken naast me, de nieuwe laptus. Het is een Asus geworden.
Samen met Toshiba de beste koop, weten alle winkeliers me te vertellen.
Olijf is dus content.
...
maar windows 7... mànnekes...!
Ik ken het niet, het moet nog wat wennen.
En programmaatjes installeren, blijkt ook niet altijd even vlot te verlopen.
Kan niet zeggen dat ik niet gewaarschuwd was. Eén van de winkeliers hàd gezegd dat er hier en daar nog bugs in zaten.
En ik heb het geweten :)
Het is nu twintig over tienen. Heb enkele uren gezocht en "gezwoegd". Het wil niet lukken voorlopig.
Ondanks rechtstreekse hulp van m'n hoogsteigen vriendelijke helpdesk.
Morgen probeer ik opnieuw.
Vandaag sluit Olijf de blaffeturen en hoopt morgen op beter.
Intussen zal ik de twee lapti mee naar de werkvloer sleuren.
We komen er wel uit. We komen er altíjd uit. En daar vertrouw ik op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten