maandag 1 maart 2010

Berekend risico

Sinds enkele dagen is Olijf de trotse bezitster van een fonkelnieuwe kredietkaart.
Jeej.... opnieuw een stapje in de grotemensenwereld.

Vele jaren geleden had ik een kredietkaart, maar wegens rekening afgesloten deed ik het al een hele poos zonder.
Geen probleem, miste het ding meestal niet. Behalve in vakantieperioden, wanneer ik m'n online vliegticket steeds via familie moest doen en dan vliegensvlug geld terugstorten op hun rekening.
Stom eigenlijk.

Om praktische redenen die hier verder van weinig belang zijn, besliste ik deze week om een "serieuze" kredietkaart aan te schaffen bij m'n bank.
Twee dagen na m'n online bestelling lag ie al te schitteren op kantoor.
Met familie als de mijne hoef ik me zelfs niet te verplaatsen om fysiek in het bezit te komen van het nieuwe kleinood. Bank-schoonbroer steekt het op weg naar huis even in m'n bus et voilà! Olijf is officieel een stapje dichter bij praktische volwassenheid.

Nu...
Een aantal online aankopen stel ik al een jaar of wat uit.
De meeste hóef ik intussen niet meer, dus het niet hebben van een kredietkaart heeft óók zo z'n voordelen.
Maar ééntje wilde ik graag doorvoeren.
Een berekend risico.

Olijf wil al twee jaar lang een nieuwe gsm aankopen maar zich daar niet blauw voor betalen.
Intussen worden die apparaatjes steeds moderner en "capabeler" en een mens wil een beetje mee met z'n tijd.
Bank-schoonbroer schafte onlangs een superdeluxe peperduur toestelletje aan en Olijf's techneuten-alter-ego vond dat wel leuk.
De cénten die daar mee gemoeid gingen vond Olijf's gierige-pinnen-alter-ego dan weer mínder.

Wie niet rijk is moet vernuftig zijn en dus begon de zoektocht naar een gsmmetje dat een beetje kon wat ik graag zou uitproberen maar hopelijk niet zo duur zou zijn.

Hehe :)
Een buitenlands bedrijf bleek allerlei toestellen te maken die aan die voorwaarde voldeden.
Denken, lezen, overwegen, opzoeken enzoverder (veel positieve revieuws, maar die mannen zijn niet gék... als er wat negatiefs verschijnt, wordt dat professioneel verwijderd)...
Dat zoeken dateert van najaar 2009...

En nu is er De Kredietkaart.
Olijf beslist niet zo vaak iets. Maar deze beslissing was al maanden oud en ik stapte er niet vanaf.
Buitenlands bedrijf. Vernuftig toestelletje aan belachelijke prijs. Ieder beetje volwassen mens zou zeggen "dat ruikt vies".
Olijf denkt dat óók wel maar zegt er meteen bij "wie niet waagt niet wint".
Ben bereid betaalde som te riskeren voor de ervaring.

Eerste vraag.
Arriveert het, arriveert het niet?
Tweede vraag (als het arriveert)
Werkt het, werkt het niet?
Derde vraag (als het werkt)
Ben ik er tevreden mee of niet?

Wat er ook gebeurt, de uitgegeven som beschouw ik (noodgedwongen) als niet langer de mijne.
En nu ben ik gewoon positief hoopvol (negatief hoopvol bestaat niet eh).
En ik ga er gewoon van uit dat ik een geweldige ontdekking heb gedaan.
Binnen enkele dagen weet ik (en kort nadien wellicht ook u) méér.

Als het ding werkt, dan kan je daar zowat àlles mee, inclusief stoomstrijken, volautomatisch afstoffen en moeiteloos driegangenmenu's serveren voor een tafel van 30 :)

Spannend :)
Olijf popelt.

En als ik nog héél even verder doordenk, is het hébben van dat ding niet eens het belangrijkste. Voor Olijf telt de wetenschap dat er nog es een knoop(je) werd doorgehakt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten