Geen suiker voor 40 dagen.
De "Schuld" hiervoor (wat hou ik van Kerkeljik getinte termen eens ik op dreef geraak :) ) is te zoeken bij Oponseentje en Esmeralda. Twee ondernemende dames mét een visie die doen wat Olijf zo slecht doet: theorie in praktijk omzetten.
Zélf initiatief nemen nadat een idee zich in m'n hoofd heeft genesteld, wil vaak mislukken. Maar volgen, dat kan ik dan weer wél. Als ik wil. En ik wil :)
Vooral nu ik me in het Carnavalweekend, aan de vooravond van de vastenperiode in gezelschap van m'n vrienden lekkerbekken, nog eens goed liet gaan aan tafel.... tegen beter weten in weliswaar.... maar eten in gezelschap is zo leeeeuuuuuuuuk. En zo gezèllllllig :)
De race tegen het Kilomonster was ik al een poos aan het verliezen. Weekends als dit hier doen daar geen goed aan. Misschien was het weer één van die accidentele toevalligheden die me langer dan normaal bij het Vasten-onderwerp van Esmeralda deden stilstaan.
En dus Voilà. Besloot ik om me aan te sluiten bij het groepje Suiker-onthouders.
Niet dat ik zo'n zoetebek ben, maar het kan beslist geen kwaad om met kritische blik naar de ingrediënten op voedselverpakkingen te kijken.
Naast extra aandacht voor openlijke en verborgen suikers hoop ik er een "bewuste" dieetmaand van te maken. Nix extreems, dat niet. Maar er mag wat af.
En dus stond ik vanochtend op met een realistisch streefdoel voor ogen. Wat ik precies kwijt wil in 4 weken tijd . Niet toevallig zo ongeveer rond m'n verjaardag: altijd een goeie datum om met een voornemen of twee op de proppen te komen.
Omdat ik ergens las of hoorde dat een onmeetbaar doel géén doel is (en ik dat een plausibele stelling vond), werd ik dus wakker met een cijfer in m'n hoofd. Iets haalbaars weliswaar. En dat gaf me een fijn gevoel, holadijee.
Het cijfer dat in m'n hoofd zit, blijft bij mij. Dat geef ik u niet mee. :)
Maar het IS te doen.
En met een beetje morele suikersteun van de Vastenvolgers op deze blog, gaat dat zeker lukken.
Dus we gaan ervoor.
Vanaf Morgen Maandag houdt Olijf het bij: God ziet mij, hier eet men niet. (of de gezonde variant daarvan)
Olé! (pardon: Amen)
:)
Geïnteresseerden kunnen zich aansluiten bij bovenstaande link.
Ik heb dit weekend ook nog heel wat suiker binnengespeeld (3 invitaties = pizza, pralines, taart, pannenkoeken, fricandon met kriekjes en nog meer taart) en nu voel ik me lichtjes misselijk => extra gemotiveerd om vanaf woensdag suikerloos te gaan leven. Of hoe een weekendje suikeruitspatting toch nog positieve gevolgen kan hebben.
BeantwoordenVerwijderenHet doet me - ahum - "plezier" dat ik niet de enige was die uitspatte, Lies. Ik begin alvast morgen met de "normale" boetedoening voor afgelopen weekend. Vanaf woensdag ook het suikervrije vollen bak erbij!
Verwijderen(en morgen hopelijk tijd voor een trip naar de bib voor dat boek van Sonja Kimpen, Olé)
Succes Olive,
BeantwoordenVerwijderen'k ben al benieuwd naar jouw suikerloze ervaringen!
Jij en de jouwen ook succes, Esmeralda! Het was jullie idee (waarvoor dank) en voor mij de duwtje dat ik nodig had.
VerwijderenSuikervrij zal me meestal meevallen (snoep en gebakjes kan ik met een minimum aan wilskracht weerstaan). Voor mezelf voorzie ik de grootste moeite met de verborgen suikers (zoals dat lepeltje suiker in een gekocht brood...)
We zien wel hé.
Dat we alvast allemaal met goeie moed mogen beginnen :)