Bouwactiviteiten

Afgelopen weekend hield Olijf zich onder meer onledig met het fotograferen van spinnen in de tuin.
En wel hierom: in een zeldzame spurt van werkwilligheid, wou ik wat wiedwerk doen in "de tuin". Edoch... zulks werd mij zo goed als onmogelijk gemaakt door het enòrme aantal spinnen die m'n tuintje hadden volgesponnen. Geen tak, geen struik, geen plant was onbeweven. Er was geen doorkomen aan... tenzij ik hun web zou vernietigen.
En die sukkeltjes zaten daar zo geduldig te wachten op hun volgende maaltijd, dat m'n hart brak en ik dan maar een hoekje zocht waar géén spinnen zaten.

OK, sommige spinnekes zagen er beter doorvoed uit dan andere, maar dan nòg... wieden leek me een uitstelbare taak... in dàt deel van de tuin dan toch (perfect excuus, vindt u ook niet?).
De foto's haalden de blog (nog) niet omdat een aantal kiekjes griezelig goed gelukt waren. Geen haartje, geen stekel, geen poot bleef onzichtbaar. Zelfs Olijf - en ik ben heus geen arachnofoob - werd er met momenten lichtjes ongemakkelijk van :)

Vanochtend was ik voor één keer es tijdig klaar om met gemak naar het werk te vertrekken.
Stapte resoluut, gepakken en geladen, naar buiten en op weg naar het tuinpoortje... tot m'n blijkbaar al erg wakkere ochtendoog een nijvere spin opmerkte. Het dier had een méterslange draad gespannen van een struik naar de muur van m'n huis en was volop bezig met het weven van haar web.
Foto-apparasie, altijd - zoals u intussen weet - bij de hand, werd bovengehaald voor een paar momentopnamen.

Volgende beelden zijn NIET voor gevoelige zielen. U bent gewaarschuwd.

hier hangt hij (of zij?)

draadje uit de poep :)
Den draad Harry, den drààd .....

Niet zeker of de foto's geslaagd waren (geen tijd om te checken), liet ik er nog een filmpje op los. Zet het geluid gerust af: bij de overburen waren de tuinmannen volop bezig met hun zware machinerie :)

Olijf was diep onder de indruk van de spin en haar noeste arbeid. Na de opname kroop ik netjes onder haar bouwwerk door en nam me voor om ook vanavond oplettend te zijn bij m'n terugkeer.
Helaas.... hoe hàrd ik er vanavond onderweg in de auto aan dacht.... zodra ik thuis arriveerde bleef er van die oplettendheid niets over.
In alle eerlijkheid... ik heb niets gevoeld. Het web hing vanochtend ongeveer op ooghoogte... ik zòu het normaliter gevoeld hebben, mocht ik erdoor gelopen zijn... recht met m'n lelijke tronie door het fragiele bouwsel.
Ik kàn het fout hebben, maar ik vrees dat het web de windvlagen van vandaag niet doorstaan heeft.
Spijtig voor m'n spinnetje. Ze méénde het echt....zo naarstig als ze was.

Nagedachte....
soms wou ik dat het afwerken van m'n huis niet méér was dan een draadje uit m'n achterste trekken... da's wat veel gevraagd zeker?
Then again.... het zou ook geen gezicht zijn :)