Soms, wanneer het weer even heel erg stil wordt, kijk ik even achteruit.
En dan zie ik - nu vaak blogsgewijs - dat Olijf al heel wat gedaan heeft. Of ook niet. Maar het lijkt gewoon zo. Vanuit mijn standpunt dat je - tussen haakjes en niet om één of andere superieur getinte reden - gerust uniek mag noemen.
Uniek.... omdat het mijn standpunt is en niet het uwe....
Yep, af en toe herlees ik eens wat
en denk ik
"Je bent er nog niet, maar je bent al een heel eind op weg".
En vlak daarna vraag ik me af of deze weg de juiste is. Zoals iedereen wel es doet wellicht.
Ik waag het er maar op. Gisteren en vandaag... en morgen.
Wanneer ik weer ver weg zal zijn.
Al dan niet in het gezelschap van mensen die me graag zien terugkeren.... maar zelfs dàt - een mens oefent iedere dag - mag de pret niet drukken.
Het enige wat zéker is, is (och sla me dood) de zee. Die zal er zijn, no matter what.
Al de rest is leuk maar niet bepalend.
Ik zie U binnen enkele dagen terug.
Tot dan... de kost :)
Goeie reis Olijf! Geniet van de rust en de zee!
BeantwoordenVerwijderenIk zal vaak aan je denken, goeie reis! Sta op tijd op :-)
BeantwoordenVerwijderenwarme zoen!
Oh, well. Saluutjes en veel plezier! :p
BeantwoordenVerwijderenEet vooral veel vis. Je weet wel, die ene met die zes baarddraden, gevorkte staart, eindstandige mond, dikke zoenlippen en stippen. Ja, die ja. En, heb ik goed opgelet bij je visles? ;-)
BeantwoordenVerwijderenDivertiti marinaia!!!
Er wèrd vis gegeten, Lehti. VERS gevangen vis zelfs! Watch this space, je krijgt het de komende dagen te lezen :)
BeantwoordenVerwijderen@Matthias: Welkom, nieuwe lezer! Met een beetje geluk hou ik je af en toe enkele minuten "bezig" :)
@Ils en Nadia: jullie wéten al hoe de week verlopen is, niewaar? Nu de zaak nog op blog zetten :):):)