Onze familie ziet er anders uit na papa's overlijden... vanzelfsprekend.
Omdat mama nog steeds bezig is met het verwerken van de grote verandering in haar leven, zit een "even naar huis rijden om haar te zien" er ook niet meteen in.
En dan zijn er de feestdagen....
in 2011 zullen we tot het eind van het jaar telkens een "eerste" meemaken.
Eerste Pasen zonder papa, eerste vaderdag zonder papa, eerste Kerst zonder papa.... tja... of je wil of niet, je denkt er altijd even aan.
Pasen 2011 ligt intussen achter ons en het deel van m'n familie die op dat ogenblik in het land was, bracht dat zó door...
Zondag: namiddagje tuin met mama, afgesloten met een ijsje in de buurt. Een onverwacht aangename paaszondag. Voor herhaling vatbaar, waardoor de boodschap dat Paasmaandag óók een uitgangsdag is, meteen wordt aangevat om er een extra dagje "aangenaam" van te maken.
De idee om naar de zee te rijden, laat ik varen. Te verwachten files op de terugweg én de nood om tijdig terug thuis te zijn, maken dat de plannen aangepast worden. Het wordt een dagje water dichter in de buurt: Domein Puyenbroek.
Als toerist heb ik het nooit bezocht en ik schrik van de massa mensen die, net als wij, in de buurt van water willen zitten op deze zonnige maandag.
Niet meteen my cup of tea maar het is het proberen waard.
We wandelen wat, luieren wat, drinken wat en roeien wat. Mama's stemming is iets minder dan de dag voordien maar het blijft "ermee door" kunnen en dat is voorlopig goed genoeg voor Olijf. Baby steps, baby steps...
 |
| Bij wijze van tijdverdrijf kiekt Olijf de bloempjes in het gras. Ereprijs...wat een grote naam voor een klein bloemptje :) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten