De reis naar Bologna: woensdag 4 mei

Ryanair is goedkoop... maar gemakkelijk?
Voor het vertrek om iets na achten in de avond, wil ik graag rond zevenen daar zijn.
Vertrek thuis.... om 16u (met dank aan trouwe maat D).

De ring rond Brussel is verraderlijk op dit uur. Je weet nooit wat je te wachten staat, dus vroeg vertrekken is de boodschap.

Na enkele files zien we dat er voldoende tijd rest om even halt te houden.
Carestel. Leffe uit blik voor Olijf, Red Bull voor chauffeur D en wat hapjes om het gezellig te houden.

Om 19 u stipt stap ik uit in Charleroi Airport. Brussel noemen ze dit... Nou ja... een kinderhand is gauw gevuld.

Aan de gate weerklinkt mooi op tijd de oproep om te beginnen aanschuiven... waarna we wachten, wachten, wachten. Een vol uur lang. Het vliegtuig is gewoon nog niet gearriveerd. Waaróm precies een uur geleden alle reizigers werden opgeroepen, is me een raadsel.
Intussen laat ik me even kennen door het apparasie weer boven te halen.


Kan er niet aan doen... deze dóet me wat.

 In Bologna word ik een uur later dan voorzien opgepikt door Hala en haar vriend Ugo. Ik heb Ugo een eerste keer ontmoet in 2006. Oude vrienden kan je ons niet noemen, maar het doet me plezier te zien dat ze nog samen zijn.

Bologna Airport ligt heel wat dichter bij Bologna dan "Brussel South" bij Brussel. Oef, een meevaller. Op een dikke 20 minuten zijn we bij Hala thuis.
Veel tijd om na te kaarten, is er niet. Toevallig moet Hala deze dagen extra vroeg gaan werken en naar alle waarschijnlijkheid zal ze ook later dan gewoonlijk thuis zijn. Het is niet anders. We leggen er ons bij neer. We hebben het weekend nog, maken we onszelf wijs.

Ugo, de lieverd, overhandigt me het concertticket dat hij eerder deze week was gaan ophalen voor mij. Hij kent me amper, op die ene dag 5 jaar geleden na, en tóch deed hij deze moeite.
...

Vóór het slapengaan, ga ik nog even naar buiten. Even de nieuwe lucht opsnuiven. Op het binnenkoertje van Hala's appartement, voel ik me langzaam "thuiskomen".
De herinneringen kunnen beginnen. Ik hoop dat ik alléén aan mooie dingen zal denken...

Stevige poorten, overal in de stad.

Hala geeft de planten aan het raam nog even water. Vindt een halfleeg flesje bier op het raamkozijn om 5 minuten later te ontdekken dat het als "bedankje" werd achtergelaten voor één gestolen plantje... De pot had groter moeten zijn...

(wordt vervolgd)