Tot ik gisteravond bij het slapengaan hoorde dat ze voorzichtig hun woorden terugtrokken.
Het zou niet noodzakelijk voor zaterdag zijn, dat eerste echte lentegevoel.
En inderdaad, de dag begon grijs.
Ondertussen is het net de middag gepasseerd. De zon trekt zich de botten aan van wat Sabine of Frank zeggen en doet verwoede pogingen om er tóch door te breken. Het lukt zelfs af en toe.
Vandaag moet ik niet werken: dat gebeurt één keer in de maand. Soms sla ik het over en ga ik tóch werken. Niemand om m'n zaterdagen mee te delen, dus wat doe ik ermee?
Maar goed, vandaag ben ik thuis, de temperaturen stijgen boven de 10°C uit en dat doet me denken: naar buiten joh!
Voilà... naar buiten en snel de eerste "bewijzen" van lente vastgelegd.
De Kerria zal niet lang meer op zich laten wachten en de eerste krokusjes doen alvast hun best.
De natuur kruipt terug uit z'n schulp.
Met dit weer, met deze kleuren denk ik... vóór de zomer wil ik graag een close-up van een vriendelijk gezicht dat recht in m'n ogen kijkt met een glimlach om te zeggen: we ZIJN er weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten