donderdag 28 februari 2013

de schuld van de tomaat

Net wanneer ik bijna overtuigd ben
dat dat 6-6maanden idee een rotgedacht was
Net wanneer een SB me tot rede had gebracht
en ook het rationeel gedrag van ... nou ja... "anderen" me verder deed nadenken

over het hoe
en het waarom
vooràl het waarom van die "roep" die in me zit....

Net wanneer dus
ik denk
"Dit Belgenland is zo slecht nog niet"
(en dat heb ik ook nooit gevonden, overigens, dat er wat mis is met België...)

maak kijk...
op dat moment
beslis ik een fles te openen
die ik vorige zomer klaarmaakte.
Tomaten in fles.
Zomertomaten.
lekkere. zoete. dure ook (....)



En wanneer ik een half uur later of wat de mond aan de sauslepel zet....

weet ik weer
waarom ik daarheen moet.

Merda! Terug naar af :)


6 opmerkingen:

  1. Olijf,

    de tomaat heeft altijd gelijk in mijn ervaring.
    Al heb ik liever dat je hier blijft, for obvious reasons :-)
    Tot gauw?
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Eén van mijn favorieten (van Herman van Veen geloof ik): "Als je altijd maar blijft staan, kun je nooit een keer naar huis toe gaan". :-)

    Jaloers tweetje van Lehti Kalimero: "Jij hebt twee huizen, ik niet eens één, da's niet eerlijk! :-(

    Olijf, misschien moest je je maar omdopen tot pomodoro. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. zeg me niet dat jij Tweet..................
      punt punt punt (kan niet eens uitdrukken wat ik denk :))

      Ooit heb ik een profiel gemaakt. Pomo Doro ...
      ik zeg maar wat.
      maar dat profiel heb ik écht ooit gemaakt :)
      alsof het een verschil maakt, Meid. (één dezer moet ik een vernietigend blog schrijven over wat me vanavond overkwam.... als ik dan nog de tegenwoordigheid van geest heb....)

      Verwijderen
  3. Oja, en ga dit weekend de film 'Italy, leave it or love it' zien. Indien voor handen met een andere Italofiel. Niet met mij, want ik zag 'm al (en ging met een Scandifiel en die vond er niks aan)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik hou van de zon, van het zuiden, van tomaten en zonnebloemen, enz... maar ik denk dat ik dit land nooit ga verlaten. Een tweede huis is het maximum haalbare. Ware het niet van de kost en complexiteit van het bezit ervan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dit land ga ik óók nooit verlaten, Bentenge.
      Hier ben ik geboren en getogen. En ik HOU van dit land, al laat ik dat waarschijnlijk niet vaak genoeg blijken.

      Maar - ware het niet van de kost en complexiteit van het bezit ervan.....- ik zou zorgen voor een tweede huis.... waar ik me óók thuisvoel(de).

      De twee letters tussen haakjes zijn de reden voor de denkpauze (waarvan sprake de later blogpost)

      Verwijderen