Zusje vertrekt

Jongste zus S vertrekt morgennacht terug richting Zuiden.
Minder zuidelijk dan in Juli maar toch...
Ze heeft het verlof, het huis én de mogelijkheid om dat te doen.

hm.... om te doen wat Olijf wil doen... terug weggaan.

Ik gun het haar, van harte.
Maar eerlijk?
IK wil terug weg. En liefst NU.
Maar dat gaat even niet.
Tot ik de tijd neem òf mààk om m'n kinderdroom terug leven in te blazen.

Het gaat niet eens om tijd of NU.
Het gaat erom dat Olijf schrik heeft dat tijd weer zal doen wat het altijd doet... emoties uitvlakken.
Op zich niet eens zo erg in sommige gevallen. Maar het vonkje van m'n oude droom is weer opgeflakkerd, na jaren vergetelheid.
En ... euhm... nee... dèze keer wil ik liever niet dat het vlammetje terug gedoofd wordt.

Een mens wordt ouder.
Wanneer je beseft dat minstens de helft van je leven àchter je ligt en je au fond nog stééds niet gedaan hebt wat je altijd had willen doen... dan zijn uitgevlakte emoties geen optie.

Tot zover deze lezing.