Het kàn je overkomen. Dat IETS je pàkt en je doelstellingen - in het mildste geval - bijstuurt of - in het meer extreme - verandert. Daar is nix mis mee, meen ik.
Het gevaar ervan, is dat je malcontent wordt om de route die je voor jezelf had uitgezet.... soms na veel nadenken, overwegen, wikken en wegen... om dan plots te - nah ja - "ontdekken" ... dat je jezelf een (half) leven lang had voorgelogen, allemaal in het belang van contentement, bij gebrek aan een beter woord.
Ik ben niet als énige op zoek naar "het Geluk" met de Groote Gee.
Het is bijna een modewoord geworden: "Geluk". Méér zelfs: de ene na de andere toespraak door "een expert terzake" wordt je toegestuurd, geadverteerd of bijna ongevraagd in de strot geduwd.
Bon nee... ik overdrijf. Als je jezelf ervoor openstelt, wordt nix je in de strot geduwd. Je "verneemt" het omdat je er interesse voor toonde en omdat Tinternet en andere inschrijfmogelijkheden je naam en coördinaten onthielden.
Voor één keer geen blaam aan de Geluksverkopers dus (Ken jezelf en je eigen toedracht aan wat je overkomt.... enzovoort enzoverder)
Maar goed. Olijf (her)ontdekt dus een oude wens en voelt zich goed.
....
Tot ze zich (mild) slecht gaat voelen, wegens ontevredenheid met "het heden".
En "het heden"...het NU... is vandaag, meer dan ooit en minder dan morgen, het onderwerp van gesprek.
Blijf aanwezig in Vandaag.
Olijf zit met een half hoofd in Morgen.
Lichtjes geperturbeerd. Maar vechtend om alles terug in lijn te krijgen. Naar Vandaag.
't Is niet gemakkelijk.
Maar moeilijk gaat ook, zei m'n Mémé zaliger altijd.
En daar doe ik het dan efkes mee. Omdat je er mag van uitgaan dat oudere mensen, met méér ervaring dan jezelf.... het vaak béter weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten