Voor het eerst in wéken, zoniet màànden.... schijnt de zon.
In het weekend.
Terwijl je - godbetert - THUIS bent.
Allerlei mogelijkheden openen zich maar je kiest, uit eigen vrije wil, voor thuisblijven in de tuin.
Na de dagdagelijkse huishoudelijke geplogenheden vlij je je neer... nog steeds in de tuin.
Alles is OK.
Tot het te heet wordt en je denkt..."het zeetje zou deugd hebben gedaan".
"Op dit moment zullen X en Y wel dit en dat aan het doen zijn".
Dat je denkt aan X en Y... er is op zich nix mis mee.
Tenzij je hardnekkig blijft wensen dat je het daadwerkelijk kon ZIEN. Hoogstpersoonlijk.
Of tot je merkt dat de overburen - in volle expansie - wel biezònder veel lawaai maken met hun zaag-, hak- en boormachines. En dat dat niet erg rustgevend is. Zoals... ginds, waar nu NIET gewerkt wordt.
Het staat sereniteit en/of gelijkmoedigheid in de weg.
Wat ik er probéér bij te denken, is "het gaat wel over".
En vlak daarna vraag ik me af of dat "overgaan" wenselijk is.
bon ja.... geen zever. De zon schijnt vandààg en is morgen misschien weer weg. Niet te lang stilstaan bij levensbeschouwelijke vraagstukken is de boodschap.
....maar je kiest, uit eigen vrije wil, voor thuisblijven in de tuin....
BeantwoordenVerwijderenEh, vooral dat 'uit vrije wil', hè, daar zit het 'm in. Zeg, had jij per abuis dat blogje over keuzes op Vixero al gelezen? ;-)
Je hebt absoluut gelijk, Lehti.
BeantwoordenVerwijderenIk had Vixero's blogje niet gelezen, maar nu dus wél, inclusief het filmpje.
Waarvoor dank, want het was weer interessant.
En herkenbaar, op zoveel manieren :)
Ik bleef maar denken: "L'imbarazzo della scelta"... een nauwelijks goed te vertalen uitdrukking, maar een juiste :)
Hee en zo kom ik ineens hier uit, leuk :) En herkenbaar, die gedachtegang.
BeantwoordenVerwijderenWelkom Eva :)
BeantwoordenVerwijderenBen ook al bij jou langsgeweest, dankzij Lehti. Alles uitgebreid lezen kon nog niet wegens tijd en het gebrek eraan, maar was zeer aangenaam verrast door jouw blog. Ik keer zeker terug :)