"Gedachten gaan uit naar iedereen daar op pukkelpop... Ben echt geschokt erover wat er gebeurt is... Heb juist vernomen wat er gebeurt is..."
lees ik op FB. Ik zie enkel twee dt-fouten, een slechte zinsbouw en ergernis om de sentimentele zever van iemand die de dag voordien z'n 5-minuten-oude-ex-vriendinnetje publiek zat af te breken met 54 reacties tot gevolg (vooral van mensen die hem gelijk gaven en mee begonnen te schennen).
en 10 minuten later (van zelfde individu)
"wij willen langs deze weg de slachtoffers en gewonden door het noodweer op pukkelpop steunen . Plaats dit op je profiel als steun voor deze mensen !"
welja... "wat heb je nu bewezen?" vraag ik me af.
Dat je een zin kan kopiëren en plakken met je PC?
Dat je meeleeft zonder je gat op te lichten?
Is FB lezen ECHT het eerste wat de nabestaanden gaan doen?
Of worden ze enkele dagen/weken/maanden na het gebeurde - wanneer ze opnieuw in staat zijn om hun sociaal (netwerk)leven terug op te pikken - op pijnlijke wijze herinnerd aan die noodlottige dag waarop een boel onbekenden zich aan copy-paste-activiteiten wijdden?
komaan zeg......
Laat ons even niet vergeten dat ieder massa-evennement sowieso risico's met zich meebrengt.
Risico's die je maar best kan kennen.
Zoals daar zijn: flauwvallen door deshydratatie, oververhitting of stomweg adoratieve emotie.
Verpletterd worden door over-enthousiaste fans. Bestolen worden door onbekenden. OD door aanvaarden van zinsbegoochelende middelen van onbekenden. SOA's van tentsletjes.
Wat gebeurde in Kiewit was vrèselijk. Net als alle andere grote en kleine rampen die eenieder van ons overkomen.
Help als je kan helpen... maar doe dat niet virtueel
voor de schoon ogen van je vrienden.
Ik vind je ongewoon hard vandaag. Ik geloof best dat jonge mensen erg onder de indruk kunnen zijn van wat er daar gebeurd is en dat ze dat misschien wat op een sentimentele manier duidelijk maken... daar zijn het per slot van rekening pubers voor. Ik meen me te herinneren dat ook ik toen een vat vol hevige emoties was.
BeantwoordenVerwijderenEr is verder niemand die zich vaker afvraagt waarom er zoveel dt-fouten worden geschreven dan ik... maar bon; dié verwacht ik dus ook op die sites.
Als je naar een festival gaat, verwacht je je aan regen, aan véél regen eventueel en je voorziet je daarop. Dat er zo'n noodweer zou uitbarsten was niét voorspeld en ik denk dat chaos en paniek, ook al wéét je dat het zich op massa-evenementen altijd wel kan voordoen, een diepe indruk kan nalaten. Daarom vind ik het ook normaal dat het festival werd afgelast en hoop dat iedereen gewoon sereen naar huis gaat.
Als ik naar een festival ga, zie ik een hoop mensen die hun grenzen niet kennen en verbaas me daarover. Maar ik zie ook een overgrote meerderheid "normale" mensen. Die zich wel bewust zijn van risico's en er naar handelen. We zijn niet allemaal dwazen, he :-)
Ik zal niks gaan copy-pasten,maar versta dat anderen dat wél willen doen. Sommigen zelfs met de béste bedoelingen en anderen die zich ermee in de belangstelling willen schuiven "voor de schoon ogen van hun vrienden"? Ach ja, dat kan... maar dat is dan maar zo, denk ik.
dikke kus!
we zijn allemaal wel eens ongewoon hard, lieve Ils. Misschien op basis van dingen die door het hoofd gaan op momenten dat het ongewoon ongepast is.
BeantwoordenVerwijderenHoewel ik besef dat m'n reactie op het gebeurde niet erg medelevend was, blijft m'n gevoel over "online-compassie" bestaan.
Het is nog niet zo lang geleden dat ik copy-paste (laat het me) "berichten" (noemen) omtrent Kanker las. Iets in de trant van "Je zal dit wel niet doen, maar als je iemand met kanker kent, plaats dit bericht dan op je FB-profiel om te tonen dat je erom gééft" etc etc etc.
Mijn vader HAD kanker en was pas overleden.
De realiteit?
Ik had er niet alleen NIETS aan, aan die boodschap. Ze was nog kwetsend bovendien. Omdat ze veronderstelde dat ik er niet om gàf,... terwijl ik net m'n vader in de grond had gestoken.
Go figure....
We hebben allemaal onze mening over dingen die gebeuren en de reacties die daarop volgen.
Tussen haakjes: ik ken intussen minstens 2 mensen die op één of andere manier met PP te maken hadden. De ene bleef thuis nadat haar dochter was teruggekeerd. De andere stopte wat eerder met werken om te gaan checken of z'n buur's dochter dan (hopelijk) toch niet naar PP was gegaan. Het échte leven dus, niet op FB.
Hoe actief ik er ook moge zijn.... het blijft virtueel en verdòmde gratuit.
Maar, dat gezegd zijnde, zie ik JOU altijd graag :)
@ Olive
BeantwoordenVerwijderenIk hou niet van kettingbrieven en doe er niet aan... en die dingen op facebook " kopieer dit als je er om geeft..." IK zal wel uitmaken waar ik om geef en hoef dat niet per se wereldkundig te maken als JIJ dat wil, denk ik dan en scroll verder. :-)
Ik zie jou ook altijd graag, xxx
@Ils
BeantwoordenVerwijderenIk wil jou graag een dikke knuffel geven :):):)
... maar dan in 't echt
BeantwoordenVerwijderen