Reden(en)?
Ondersteunende of illustrerende foto's die moeten gekozen, bewerkt en/of geplaatst worden. Op één manier leuk en op een andere a drag.
Waardoor een Olijf aan uitstel en nadien afstel doet.
Stukken (zoniet alles) van wat ik wilde schrijven, werd reeds genoteerd, met pen en papier op de ouderwetse manier. Dat is dus niets méér dan overtypen.
De foto's, in wezen, bestaan ook.
't is de Samenhang die me tegenhoudt. Eens ik begin, moet het bij elkaar blijven.
Dan weet ik, met andere woorden, dat ik uuuuren zoniet daaaaagen lang bezig ben met die post(s).
Dus, om mezelf in gang te krijgen (en te houden) spreek ik wat af met mezelf.
- begin gewoon te typen
- steek die foto's erbij
- en, als het verslag es onderbroken wordt door een andere post (wat kàn, er gebeurt dagelijks zoveel dat voor Olijf blogwaardig is) , dan hou je de draad er maar in door iedere vakantieblog te laten voorafgaan door "Estate Italiana 2011"
En voor u, mocht u dat al wensen, de samenhang enigszins te behouden.
anders komen "we" er niet. Niet?
"We" hadden hier dan op z'n minst al één leuke foto kunnen op pleuren? :-) om de goede voornemens in de verf te zetten? :-)
BeantwoordenVerwijderenxxx
Awel, gij zegt daar iets :)
BeantwoordenVerwijderenWat je zegt Ils. Een plaatje van een schrijvende Olijf aan de Mediteranee, of ééntje waarop ze naar het schermpje van je camera tuurt om je checken of het wel blogwaardig is. En anders, blijf lekker bloggen over Vlaamse buien of boormachines die worden terugbezorgd. Is minstens zo boeiend. Ik bedoel maar, niks moet, zeker niet met een vakantie. Je mag je best indekken hoor, ;) maar hou het vooral leuk voor jezelf.
BeantwoordenVerwijderenIk wilde een boot en ik kreeg een boot! Een kinderhand is snel gevuld! Tralalalalalalala.... Groet aan Olive én aan Lehti!
BeantwoordenVerwijderenDe gedachte alléén aan de vakantieblog, is al leuk voor mezelf. Enkel het gebrek aan tijd houdt me bezig, Lehti.
BeantwoordenVerwijderenMaaarrrrrrr... de voorbereidingen zijn in volle gang. Ieder vrij momentje wordt gestolen om te kunnen publiceren.
Ik beloof plechtig aan jullie én mezelf dattie komt. En niet omdat het moet, maar omdat ik dat zo graag WIL.
Blijf lezen, als het je plezier doet. Mij pleziert het dat er gelezen wordt en méér nog: dat het af en toe een glimlach tot gevolg heeft. Als we niet meer met onszelf kunnen lachen, wat kunnen we dan wél, niewaar?