't Oud Zot

ondertitel: Olijf capitueert :)

Nog niet zo lang geleden geraakte Olijf verstrikt in een discussie over kleuren.
Haarkleuren om precies te zijn.
Discussie is óók teveel gezegd maar het kwam erop neer dat we het niet eens waren.

Wat ik donkerblond noemde, was voor hem lichtbruin.
Terwijl ik mezelf eerder typeer als lichtbruin, vond hij dat het donkerbruin was...
waarna ik op een donkerbruine dame wees ...afijn.... u begrijpt, we kwamen er niet uit.

Donkerbruin, dónkerbruin was ik, zei hij...
Waarna hij zich bedacht en al lachend uitriep "Neeje, gae zèt graes!"

(zucht)...
Ik kon ermee lachen, maar ik móet toegeven dat het een béééétje stàk.
Graag geef ik het niet toe, maar ik hèb een ego dat me soms wat in de weg zit... :)

Dat "graes" bleef sluimerend hangen.

Tot hiertoe zwoer ik bij naturèl. Vond van mezelf dat het nog redelijk binnen de perken bleef.
Ik bèn de 40 goed en wel voorbij en de normale gang van zaken verdoezelen hoort niet echt bij mij...
Bijkomend hou ik wel van de manier waarop "gewone" haren van tint veranderen volgens de seizoenen.
Tja... da's de - misschien wat naiëve - natuurmens in Olijf (merkt u hoe ik me probeer te verontschuldigen voor een eigen keuze???)
Jawèl... de grijze lok rechts vooraan begon stilaan m'n ogen uit te steken maar ik hield vól.

En dan....GRAES!!!!!

Resultaat?
Vandaag, 13 september 2010 trok Olijf resoluut naar de winkel, op zoek naar camouflage.
Zocht en vond iets wat op mijn kleur leek én bovendien beperkt bleef tot retouche. Niets meer en niets minder dan hier en daar wat "bijkleuren".
Thuis meteen het spul erop gezet .....  en braafjes tien minuten gewacht.

"Wat als ik verkeerd gekozen heb?"
"Wat als het nergens op lijkt?"
"Wat als ik het niet juist doe en met een paarse ouwmadammenlok blijf zitten?"

Tevergeefse vragen.
Want het is perfect gekozen, het lijkt precies op m'n eigen kleur en Olijf is puberaal blij met de ietwat jeugdiger aanblik.

Ego... ik weet het, ego.
:)

(neeeee, een foto krijgt u vandaag niet :))