Wishful thinking?

Er zijn zo van die dagen...

dat je de duvel in hebt :)

Gisterochtend wist ik het nog niet toen ik de auto parkeerde aan de werkplaats. Vijf minuten later was het van dat :)

"Goeie morgen, goeie morgen, goeie morgen" (7 medewerkers, 7 keer ochtendwensen).... "Hee, wa's da?"

Achter de kassa hing een jurk. Een trouwjurk.

Niet zomaar eentje, twas een exemplaar met heuse hoepelrok, onderrok, voile, bloemetjes en kraaltjes.

The works zeg maar.

Op het eerste zicht leek het zelfs Olijf's maat...

Effect? Deugnieterij!

De jurk riep "pas mij, pas mij!"
En omdat het niet de eerste keer is dat Olijf zich in één of andere (al dan niet bizarre) outfit hijst.... verdween de jurk samen met mij het pashok in (niet gemakkelijk met die enorme hoepel!)

Ewel....
het is niet zo m'n ding, meisjesachtig doen. Franjes en tierlantijntjes.

maar ik MOET toegeven.... deze keer deed ik wat zovèèl vrouwen doen wanneer ze geconfronteerd worden met hoepels, bloemetjes, kraaltjes en voile.... ik veranderde in een complete domoor, met gezichtsbrede glimlach van oor tot oor :)

Er werden zelfs foto's genomen. Voor het nageslacht of voor wie gewoon wil meelachen met Olijf.

Ooit echt wakker gelegen van een grote, sjieke trouw? Nope
Willen huwen omdat je dan lekker in de belangstelling staat? Ook niet (hoewel de aandacht gisteren best wel deugd deed)
Het huwelijk als (kerkelijk) instituut omdat je dan voor alles en iedereen formeel uitspreekt wat eigenlijk een vanzelfsprekendheid zou moeten zijn? Absoluut niet! (zie definitie van vanzelfsprekendheid)

Een papiertje dan, waarop staat dat jij de helft krijgt van je partner's bezittingen, mocht hij het ooit in z'n krullen krijgen om je roemloos te dumpen? I think not.

Ergens, ooit op deze blog, schreef ik iets over een simpele buitendeurbedoening, Italian of French style.

Een gezellige eettafel waarbij je vrienden en familie samen met jou vieren dat je gelukkig bent omdat er iemand in je leven staat die jij de moeite waard vindt (en in het beste geval vice versa).

Daar blijf ik bij. Meer moet dat niet zijn.

Aan die informele tafel past geen jurk als het ding dat ik gisteren aan had.

Het neemt niet weg dat ik me even heel vrolijk voelde in die prinsesjesjurk.

Een vrouw blijft een vrouw.

Zo ook Olijf

:)

Aan de oppervlakte geconformeerd. Eronder..... :)