Happy Blogday to meeeeeeeeeeeeeeeeeee

Donderdag 12 november 2009

12 november.
Dat was vorig jaar een woensdag.

Toen behoorlijk wat kouder dan nu.
Olijf ook een ander mens dan nu (maar we kraaien nog niet te vroeg victorie)

Op 12 november besloot ik zonder nadenken tot het starten van een blog.
Tóen nog in de volle overtuiging dat ik het niet lang zou volhouden.

...

We zijn vandaag één jaar verder.
M'n blog is er nog steeds, net als ik trouwens (... tot verbazing van mezelf en sommige anderen...)
Ik heb gehuild en gelachen, ben boos geweest en dan weer medevoelend. Triest en happy...
Soms heb ik mezelf zien groeien, soms kromp ik weer ineen.
Vaak had ik het over mezelf (jaaa, ik wéét het, meestàl), soms ging het over bloemetjes, watertjes, vrienden en familie.
U was daar (al dan niet knipperlichtgewijs) getuige van.
Dat groeien zal nog wel een tijdje doorgaan denk ik. Al was het maar omdat stilstaan achteruitgaan is.

M'n blogje kreeg positieve reacties , maar ook minder positieve.
Niet iedereen leest me even graag, maar da's niet erg.

Deze blog bestaat nog steeds in de eerste plaats voor Olijf. Alle andere lezers zijn welkom maar hoeven niet te blijven.

Olijf heeft geleerd dat ze beter kan volhouden dan ze denkt. In de eerste plaats blogsgewijs.
...
and thèn some...
Nee, vandaag wijd ik daar niet over uit.

'k heb geen taartje gemaakt of gekocht voor m'n blogje.
Gisteren wel eentje voor m'n papa. 11 november is zijn verjaardag.
Daarover later meer, al was het maar om m'n baksel hierop te smijten :)

I wish myself (my blog) a happy birthday.
Voor één keer, Ils....: TRALALALALALAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA :)



Wegens gebrek aan een verjaardagstaartje, even een duik genomen in m'n oude foto's.
U kent ze misschien, ooit schreef ik er een kleinigheid over. Veel later maakte ik er enkele tientallen voor mijn speciaal persoon.
Vandaag zet ik ze hier... omdat ik eigenlijk feitelijk van m'n blogje hou. Het heeft me er vaak doorgeholpen en dat is niet nix.
(es kijken of de foto's een belletje doen rinkelen bij u...)