Dit zijn foto-apparasies en gsm's allerhande... allen op jacht naar die ene goeie foto van Eros Ramazzotti :)
1 november 2009: Concert "Ali e Radici"
Olijf zat er op te wachten sinds het voorjaar.
Het duurde tot de (late) zomer vooraleer we tickets hadden... voor een extra concert, want de andere twee waren uitverkocht. Maar we hadden ze. Zusje, N en ikzelf.
Juiiiijjjj
Wachten, er naartoe leven, ........ en de dag zelf me afvragen of ik nu wel zin had.
Dat had alweer een andere reden, maar ik GING gaan, al moest ik mezelf erheen slépen.
Blij dat ik gegaan ben hoor... heel blij zelfs. Een mens heeft een verzetje nodig, en niemand beter dan Eros Ramazzotti om m'n gedachten even op nul te zetten. Nul doet soms deugd.
Ik volg meneer Ramazzotti sinds m'n late tienerjaren, zing de meeste van z'n nummers gedachtenloos mee (z'n teksten lijken doorgaans nergens op, mocht u het niet weten) en geniet iedere keer opnieuw van z'n afgewerkte optredens.
Z'n sound is (op enkele dichterlijke podiumvrijheden na) nagenoeg identiek aan de studio-opnamen, hetgeen van een boel zogenaamde "groten" niet kan gezegd worden, dus dàt alleen al apprecieer ik met de nodige bewondering.
Verder zorgt het Eros-team steevast voor een smaakvolle beeldshow... the Italian way of life zeg maar. Verberg met schoonheid wat je aan écht talent mankeert. Oftewel: It doesn't matter what you do, just as long as you look good doing it :)
Eros zelf begint - net zoals andere stervelingen - tekenen van ouderdom te vertonen. Waar ik hem tot voor kort nog steeds "mooier" (niet knapper!) vond worden met de leeftijd, bemerk ik dat de sleet er ook voor hem komt opzitten. Tja... de tijd houdt niemand tegen. En erg is dat niet.
Geruststellend misschien zelfs...
Een woord van kritiek, voor wie denkt dat Olijf zich enkel overgeeft aan puberale verafgoding, Eros is (naar het schijnt) een erge womaniser.
Ik vraag me steeds vaker af hoe hij er in godsnaam in slaagt om een "dame" te versieren, laat staan meerdere. Z'n gedrag jegens het zwakke geslacht op het podium (net als in de zeer schaarse interviews van hem die ik ooit zag) is beschamend kinderachtig.
Het zal de roem wel zijn, die hem aantrekkelijk maakt.
Olijf zou zijn type "versiertruucs" nooit pikken van Jef Klak. In Eros' buurt durf ik m'n hoofd er niet op te verwedden... ik geef toe... maar beschamend onnozel blijft het sowieso :)
Ik gaf u zonet een fotootje mee van alle daar aanwezige fotografen. Uiteraard maakte ik deel uit van die groep...
Heb gekiekt dat het een lieve lust was. Met bijzonder weinig resultaat.
Wat niet flou was, bleek dan weer bewogen.
Enkele kon ik uit de brand slepen en om te bewijzen dat ik er wàs, poot ik enkele fotootjes neer op de blog - - - met dank aan de giga-projecties die hier en daar nog iéts van de foto's maakten...
(jaaaa, Olijf is ook een halfuurtje vooraan gaan staan. Kwestie van 's mans verrukkelijke jongensoogjes eens van dichtbij te zien...)
(voor de mannelijke lezers ook wat oogsnoep)
("bis"nummers met schaamteloze merchandising)
(Eros' blik waarmee hij de lieveling van alle italiaanse bimbo's (myself included) geworden is)
(Oud nummer 'l Albero (de boom). Over een man die een boom wordt om rustig alleen te leven en het leven vanop een afstand te aanschouwen. Tot een beeldschoon meisje hem voorbij wandelt en hij plots beseft wat hij missen moet...)
(2 laatste foto's van het liedje dat ik deel met.... "I belong to you". Anastacia was niet present. Ik hou van het handjeshouden. In het lied en in het echt. Kan het niet helpen. Olijf is een onverbeterlijk romanticus bij tijd en wijlen...)Dat was Ali e Radici.
Vleugels en Wortels.
Vleugels heb ik gehad.
Wortelen valt me nog wat moeilijk.
Het concert, voor alle duidelijkheid... deed me enórm deugd. Dat pakken ze me niet meer af!
(N had een apparasie bij dat filmt mét geluid. Ze plaatste het op youtube. Wist zij veel dat ze me een groot plezier deed. Dank u meiske!!!!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten