Olijf is ouderwets

Enkele dagen geleden was het wéér van dat.

Een mij onbekend individu stuurt een vriendschapsverzoek op FB.
Alwéér zonder één woordje uitleg.

Mij zegt dat: "Ik ben een vent. Ik ben lui. En ik wil graag moeiteloos nief mokkes leren kennen".

Koppig Olijf zijnde, probeer ik beleefd te blijven. Iedereen verdient een kans op een goede eerste indruk, zelfs al hebben ze hem al helemaal alleen verpest. 'k Geef ze nog een kans op een goede tweede indruk, zeg maar.

Gezien het vriendschapsverzoek van pakweg een tiental dagen geleden, recycleer ik m'n mailtje van toen.
Of we elkaar kennen, of we gemeenschappelijke vrienden hebben en zo ja, wie?
Dat ik niet zomaar onbekenden toevoeg, hopelijk daarmee niet op z'n tenen trappend.
Herlees voor de correcte bewoordingen de oude blog maar eens....

OK, hij klinkt formeel, maar ik ga niet lekker gemoedelijk zitten doen tegen onbekenden.

Beleefd, dat kàn ik.
Familiair, dat krijg je maar van zodra ik je gehoord/gezien/gelezen heb.
Ik ben niet zo moeilijk in de omgang, vind ik zelf. Maar een minimum aan introductie heb zelfs ik nodig...

Vermits individu niet had geantwoord binnen de 24 uren, negeerde ik het verzoek. Opgeruimd staat netjes.

Beeld je m'n verbazing in wanneer ik 3 dagen later volgende mail ontvang.
"Je moet niet zo formeel doen hoor.... Ik weet niet wie je bent..."

In ga even bij mezelf te rade...
Wat vind ik het ergst?
Een vriendschapverzoeker die NIET antwoordt of ene die een antwoord als bovenstaande stuurt?

Hm...
Geen idee eigenlijk.

Wel weet ik dat geen van beide reacties (of gebrek daaraan) me voldoende imponeren om tot vriendschappen (al zijn het maar virtuele) over te gaan.
Een tiep van dit soort hoeft ab-so-luut niet te weten wat ik doe en laat.
En vermits ik nogal véél schrijf op FB, is mijn doen en laten waaaaaaay too much info voor personnages van dat slag.

Dus Olijf kruipt in haar pen (toetsenbord) en schrijft.
"Dat is dan bij deze genoteerd. Ik ken u ook niet en hou aan beleefdheid. U blijkbaar heel wat minder"

Hautain hoor ik u denken.
Wees gerust, ik denk dat óók en maal daar lekker NIET om.

Drie en veertig ben ik. Da's bijna een gezegende leeftijd. Bejaard zelfs, als ik Nadia's blog moet geloven...
Dat verdient op z'n minst respect.
En indien laatste ontbreekt, dan krijgt u mijn hautain alter-ego.
En daarna: blokkeren, zonder pardon.

Nicolas De Hert.... u bent bij deze geblokkeerd en voor één keer heb ik een cruciale uitzondering gemaakt.
U, meneer De Hert, valt de dubieuze eer te beurt om met naam en toenaam als eerste op mijn blog te verschijnen....
In mijn rollerdex steek ik u weg onder N.
N voor nitwit, nietsnut, nergens-goed-voor.

Wie volgt? Ik ben in form en slijp m'n messen.... :o)