Tinternet... medium voor verlegen en minder verlegen zielen om contacten te leggen.
Medium om long lost friends terug te vinden.
Medium ook, zoals ik al zei deze week, om mensen te bespioneren met allerlei minder fraaie technieken.
Vandaag: Tinternet ten huize Olijf.
"U hebt een vriendschapsverzoek"
Oh leuk, denk ik... nog iemand die me gevonden heeft. Vanuit Zuid-Europa wil dat nog eens gebeuren, mensen die me vinden, ondanks m'n ON-bereidwilligheid m'n familienaam op FB te zetten. Ik ben té gemakkelijk traceerbaar in België met die familienaam van me. Voor de rest ben ik er best fier op (tot verbazing of onbegrip van wie niet snapt dat een deel van me nu eenmaal niet van hier komt... geboren en getogen in België of niet)
Swat.
Iemand wou m'n vriendje worden. Olijf nieuwsgierig.
Het zou onbeleefd zijn van me om de persoon in kwestie met naam en toenaam hier te vernoemen.
Volstaat te weten dat IK de persoon in kwestie (een "hij") niet persoonlijk meen te kennen.
Om één of andere reden klinkt de naam me bekend in de oren... vraag me dus terstond af wie de naam ooit (of meerdere keren) vernoemd heeft... maar het kan ook simpel toeval zijn en ik weet niet wie van m'n vrienden ik zo direct moet interpelleren, dus ik kijk.
Het heerschap ziet er best aantrekkelijk uit, dat is mooi meegenomen.
Olijf denkt (snel?): even profieltje bekijken.
...
weinig of niets te zien daar, behalve enkele foto's en info dat meneer iets met salsa te maken heeft.
Nu....
dat kan dus iemand zijn die net als ik beslist heeft z'n gegevens enkel met vrienden te delen (en tot nader order ben ik geen vriend)
OF
het is iemand die van derden de vraag ontving om vriendjes met me te worden voor.... juist ja.
Edoch, Olijf blijft beleefd en stuurt het individu een voorzichtige mail.
U krijgt hem voor de gelegenheid integraal mee.
Beste,
u stuurde mij een vriendschapsverzoek.
Ik hoop dat u volgende vragen niet onbeleefd vindt...
Kent u mij? Hebben wij gemeenschappelijke vrienden? En zo ja, welke?
Neemt u me niet kwalijk als ik geen mensen toevoeg aan m'n lijst indien ik ze niet ken...
vriendelijke groeten.
Ik geef toe. Het klinkt een beetje afstandelijk.
Maar wat doe je als je voorzichtig en tegelijk beleefd wil blijven?
Properder dan dit kan toch bijna niet?
Wat dacht u?
We zijn intussen een goede 8 (lees ACHT) uur verder op de zondagnamiddag/avond en mister X vindt het niet nodig om te reageren, op geen enkele manier.
Olijf zou denken: "Als je een vriendschapsverzoek verstuurt, ben je best wel nieuwsgierig of het aanvaard wordt"... maar ik ben een vrouw en vrouwen zijn van nature nieuwsgierig.
Dus ik beslis.
Ik geef de mysterieuze nieuwe potentiële vriend 24 uur de kans om zich kenbaar te maken (lees: een antwoord te verzinnen op m'n vragen).
Indien geen reactie: verticaal klasseren en opnieuw denken... "Mànnen!"
Ooit, ter vergelijking, stuurde ik een mail aan een mij onbekend individu op Netlog (die ik in een onbezonnen moment had toegevoegd aan m'n contactlijst) om hem te laten weten dat het verwijderen van zijn persona uit m'n contactlijst (die verder onbestaande is tussen haakjes) alles te maken had met m'n gebrek aan activiteit op het medium en dus nix persoonlijks...
Hij stuurde me een mailtje terug dat hij het jammer vond maar het apprecieerde dat ik zulks liet weten. "De meesten zwijgen en verwijderen je botweg" was de teneur van z'n reply...
Ik zal die E-tiquette (of het schrijnend gebrek eraan) nooit helemaal vatten, vrees ik.
Wie zegt me of ik té erg gesteld ben op algemene beleefdheid?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten