OEF

Voorlopig OEF.

We hebben de specialist gezien.
Het verdict van onze huisdokter, nu zo'n twee weken geleden, dat papa stervende was.... bleek compleet uit de lucht gegrepen...
Nu ja.... "compleet"...

Ik leg uit.
CLL : Chronische Lymfatische Leukemie.
Klinkt erg.
Is het ook.

Maar komt veel vaker voor dan men denkt. Heel wat ouderen lijden eraan zonder het te weten. Overlijden na verloop van tijd wegens onontdekte CLL.

7 jaar geleden hadden wij "geluk".
Tijdens andere onderzoeken (ook met het woord "terminaal" in het achterhoofd), ontdekten de dokters CLL bij m'n papa.
Met de volledige uitleg. Dat het uiteindelijk ook terminaal is, maar dat de ontdekking ervan nog een tiental jaren (of meer, wie zal het zeggen?) kon bijkopen voor m'n papa.
We wisten het, dus het kon behandeld worden. Erger zou geweest zijn als het onontdekt was gebleven.

7 jaren en 3 behandelingen later vertelde de huisdokter onlangs dat papa stervende is.
Zomaar. Cru.
Hij vindt blijkbaar dat de harde waarheid ook meteen heel hard moet gebracht worden.

Twee weken lang probeerde ik mama te kalmeren. "De 16de hebben we afspraak met de specialist, laat ons wachten met panikeren tot het zover is".
Wonderwel slaagde ik er voor mezelf in om die gedachte ook in de praktijk te brengen.
Tot gisteravond.

M'n nacht was bijzonder onrustig. Allerlei rare dromen teisterden me (en ik kan me begot niet meer herinneren waarover ze gingen). Vanochtend werd ik trillend wakker en dat trillen hield niet op tot het ogenblik dat we doorreden naar het AZ.

En kijk.
We hébben gepraat met de specialiste. Een geduldig mens, het dient gezegd.
Zonder verpinken gaf ze uitleg aan 4 volwassen en ietwat geperturbeerde mensen. Iedere vraag beantwoordde ze in alle rust.
Ik dacht nog: "Ze houdt zich met opzet rustig, voor ze straks de bom laat vallen"
Maar er kwàm helemaal geen bom.

Méér nog. Ze had er geen idee van waar de huisdokter zijn info vandaan had gehaald...
En niet alleen dàt: de gevreesde neveneffecten van de chemo die papa deze keer zou moeten ondergaan, bleken óók sterk overdreven.
Geen haaruitval, geen mond-, keel- en slokdarmproblemen te verwachten.
Redelijk milde chemo, wél uiteraard met een lamgelegd imuunsysteem... waardoor we nu terug allemaal erg voorzichtig moeten zijn met verkoudheden enzovoort.

Ik vraag je:
wat is opletten met een snotvalling vergeleken met een imminenente doodsbedreiging???
Waar hààlde onze huisdokter het vandaan om dergelijk nieuws te brengen zonder gefundeerd verslag?
Waar zat hij met z'n hoofd???

Ik ben behoorlijk boos op de huisdokter.
Maar méér dan dat ben ik opgelucht.

Ja, papa heeft er nog een extra jaartje bijgekregen. Dat hopen we tenminste.
Binnen een jaartje zien we wel weer hoe we verder kunnen.

Intussen ga ik (of één van m'n zussen) eens een praatje doen met de huisdokter. Waar hij z'n info haalde en of hij in de toekomst wil uitkijken met z'n bommetjes.
Ik apprecieerde het niet. Twee weken geleden niet en ook nu niet.

Vandaag ga ik slapen met een flinke dosis dankbaarheid.
Morgen zal ik durven lachen op m'n (voorlopig laatst geplande) concert: Orishas.
En woensdag zitten we weer met z'n allen gezellig en luchtig rond de wekelijkse spaghetti-tafel.

Oef...