donderdag 8 december 2011

Waarom alweer?

Terwijl Olijf voorlopig non-stop doorwerkt in winkel en magazijn - tja, het kàn even niet anders - kijk ik uit nieuwsgierigheid wat ik liet staan in het verre Zuiden.
iGoogle helpt daarbij. Met gadgets die je naar believen kan toevoegen.
Bij mij is dat de buienradar voor België en het weerbericht van Puglia.

Buiten waait de wind.... en nog geen klein beetje.
Ginds.... is het een ander verhaal.
Ze vragen zich af of de zomer terug op komst is. Wèrkelijk.


Bijna 23u en ze hebben daar 12°C...

De bedoeling was dat Olijf begin december een weekje terug ging. Een regelmaat van eens in de twee maanden leek me haalbaar.
Tot bleek dat onze eerste Kerstmarkt uitgerekend op mijn geplande vertrekdag voorzien werd. En ik zelf vond dat ik het niet kon màken om uitgerekend dan te vertrekken.
2 december werd een werkdag van 12 uren in plaats van een reisdag. Nog eens 12 uren later openden we de winkeldeuren opnieuw ... met minimale personeelsbezetting. Bon goed... best te overleven. Dinsdag zou het beter worden, troostte ik mezelf.
En toen kwam dinsdag.
Met een handvol nieuwe zieken terwijl de oude zieken nog thuis waren. En blijvende minimale bezetting... en de noodzaak om volgende zaterdag (m'n vrije) op te geven. Het was komen werken of de winkel sluiten... en dat - vind ik - kan ik niet maken. Andere collega's "kunnen" niet komen werken op hun vrije dag....
Verdorie.
Dan ga ik kijken naar het weer 2000 km verderop. En zie wat ik heb laten staan... om een of andere bizarre vorm van plichtsbesef.

Soms vraag ik me éérlijk af..... Waaròm doe ik dit alweer?

Alles dient èrgens toe, blijf ik mezelf voorhouden. Dat m'n inzet op het werk (en het druk druk druk weekendleven van collega's, dat blijkbaar nooit ruimte voor overuren laat) minder overtuigd is  dan vroeger, moet iets betekenen. Een lampje gaat zowaar branden.
Maar Olijf overhaast nix. Alles op z'n tijd.
Alles op z'n tijd.

3 opmerkingen:

  1. Non torturarti cara a guardare che tempo fa laggiù! Typ volgende keer maar Nikiski in. Of zo. Waar dat is. Ergens bij Alaska. Buon lavoro!
    Ken je dat Italiaanse gezegde over brood en tanden? Nouja, ik wil alleen maar zeggen. Ik heb wel de tijd, maar niet de centjes. Weet jij ook meteen weer waar al dat werken goed voor is ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Soms eens "nee" zeggen... maar dat is niet makkelijk voor je, he?
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lehti...met het schaamrood op de wangen geef ik toe dat ik het gezegde niet kende. Maar wat mij ontbreekt aan kennis, maakt Tinternet goed.
    Che ha i denti non ha il pane e chi ha il pane non ha i denti.
    ... een wijze vrouw die het me nog even voorhield, voorwaar :)

    Ach, tis allemaal zo erg niet. Beetje vermoeidheid en af en toe wat ergernis. Geen hond die er wat van maakte dat Olijf morgen vrijwillig op de werkvloer verschijnt.
    Dient gezegd - eerlijk is eerlijk - dat niemand me wat vrààgt. 't Is Olijf die uit eigen beweging het lange weekend opgeeft.
    Anderzijds: ook niemand die zich vragen stelt over de werkbaarheid als er geen kassadame voorhanden is...
    tja :)

    Ils: ik kan best wel nee zeggen hoor. Als er ècht wat gepland is in het weekend, ga ik het niet verzetten. Dan mogen ze hunne plan trekken :)
    Maar dit weekend had ik losjes in m'n hoofd gestoken dat ik wel een haarkapster kon gebruiken. Die van 't zeetje. Vermits de andere, op 2000 km hiervandaan, wat vèr was.
    Maar bon, dat haar overleeft het wel :)

    En in het voorjaar neem ik het er dubbel en dik van. Zonder ook maar één moment aan het werk te denken, Yeehaaaaaaa :

    BeantwoordenVerwijderen