Voor één keer eens ècht

Druk druk druk. Modewoord... de laatste jaren.
"Had geen tijd om te bellen, wegens te druk druk druk".
"Kon niet naar je feestje komen. Druk druk druk, weetjewel?"

Onzin natuurlijk. Voor een telefoontje kan je altijd even tijd maken. Al was het maar 2 minuten.
Een feestje op verplaatsing vraagt - toegegeven - al iets meer tijd en inspanning. In een druk familiaal leven kan het moeilijk worden.

Maar goed.
Druk druk druk maakt zelden deel uit van Olijf's leven.
Behalve wanneer de helft van het personeel nogal voorspelbaar ziek valt in de eindejaarsperiode.
Ook hier: toegegeven... in het najaar vieren de bacteriën, virussen en andere vieze microben hoogtij. Maar het zwakke gestel van "sommigen" blijft me mateloos verbazen.
Hoe een snotverkoudheid je keer op keer wekenlang kan vellen... het is me een raadsel (enkele chronische long- of andere ademhalingsstelsellijders daar gelaten). Aan huis en bed gebonden kan niemand de werkvloer nog betreden. Sinds het begin van m'n tewerkstelling, nu bijna 6 jaar geleden, vond ik (en m'n huisarts) het één keer aangeraden om 4 dagen afwezig te zijn. Griep.... je.
Maar goed. Ik wijk af.

Er zijn dus mensen die met een zekere regelmaat en vooràl vlak vóór of vlak nà het weekend en ook ongeveer rond de feestdagen besmettelijk ziek worden. Soms doen ze dat met trosjes tegelijk. De ene wordt ziek. De andere, die deels het werk van de eerste mee opving, wordt de week nadien ook ziek... terwijl de eerste nog steeds aan de bedstede gebonden is.
Dan krijg je superopvangtoestanden zoals gisteren en vandaag. En heel hard hopen dat de rest ook niet ziek wordt van oververmoeidheid.
Spijtig. Olijf wordt daar niet onwel van. Maar wel .... druk druk druk :)
Voor één keer eens ècht.

Vooral wanneer vriend S drie avonden op rij langskomt om de keuken te vervolledigen. Een gegeven waarvoor ik - voor alle duidelijkheid - biezonder dankbaar ben.
Maar het maakt de dagen lang. Nix aan te doen. De keuken mag ooit eens àf geraken. En dat is ze nog steeds niet... maar we geraken er wel... stilaan :)

Vanavond werd er (een heel klein beetje) geschuurd en een beetje meer geöilied. Eerste laag. Morgen mag ik - geheel alleen nog wel - de tweede olielaag aanbrengen. Hetgeen betekent dat er morgen wel werk wordt verzet maar de dag iets vroeger zal kunnen eindigen.
Koken deed Olijf ook voor S. De sukkel racete iedere dag recht na het werk hierheen. Een bordje warm verdiende hij wel :)
Gelukkig helpt de vaatwasser tegenwoordig bij de huishoudelijke nà-taken. Niet of nauwelijks afwassen met de hand.... ik dacht nooit dat ik het zou zeggen, maar..... hééééérlijk. Olive's in household heaven :)

Nog heel even wachten tot de huishoudapparaten terug op hun plaats mogen.

een nieuw schermpje om naar te kijken :)

Morgen staat Olijf een kwartiertje eerder op. Om S wakker te bellen. Omdat hij zich maar blijft overslapen met al dat extra werk.
He scratches my back, I scratch his.... of iets van dien aard.
Misschien draai ik me nog een kwartiertje om na de word-maar-wakker-oproep. Of ik sta op. Om m'n meterstanden te noteren. --> Energiescan, deel II !!!

Maar nu... is het kwart voor één. Tijd voor rust.