dwoas wuf

Tedorie... de perikelen van Facebook.

Een jongen die ik ken, tiener, puber, beleeft de tijd van z'n leven, zo te zien.
Heeft een relatie.
Heeft geen relatie meer.
Heeft een relatie.

Je kan het zo snel niet denken of hij heeft een nieuw vriendinnetje.
Ik wil niet ouderwets gaan doen. "Vroeger" waren gevoelens en emoties ook vluchtig.
Alleen.... wij konden het niet publiceren, die vluchtigheid.

Nu wissel je van vriend(innet)je als van onderbroek (niets nieuws onder de zon) maar weten al je vrienden dat ook stante pede. Kwestie van de vernedering nog even snel te onderstrepen.... al weet ik niet zeker of de jeugd het op ditzelfde niveau ervaart.
Misschien is Olijf daar te gevoelig in, ingegeven door eigen ervaring, leeftijd of gewoon plain old sentimentalisme...
Misschien vinden de jongeren het heel normaal dat "relaties" komen en gaan met de snelheid van het licht. Misschien vinden ze het perfect OK dat dat met dezelfde snelheid openbaar wordt gemaakt. Aan Uit Aan Uit. Een standaard lichtschakelaar kan het zo snel niet volgen...

Na laatste statusverandering van tiener in kwestie, valt me een post op ... aan zijn adres.
"Player" schrijft een meisje.
Geen idee of zij de ex is of een goede vriendin van de ex...
Player... nóg zo'n woord van vandaag.

Het wordt verondersteld een negatieve bijklank te hebben maar ik kan me levendig voorstellen dat "sommigen" het eerder als welgemeend compliment beschouwen. Tja... kwestie van standpunt waarschijnlijk.

Dat "Player" stond er enkele dagen geleden al.
Vandaag lees ik het volgende (en ik herinner mezelf en u allen nog even aan e-tiquette).
Zijn antwoord...
"Ek joen twa gvraagd?
neen e
ewel oeje mulle dan dwoas wuf"

Wij zijn facebook-novices. Het medium bestaat nog niet lang en de meesten onder u die hier lezen - veronderstel ik - leefden al lang voordat social online netwerken bestonden.
We (ik zeg "we" voor het gemak) hebben met scha en schande waarschijnlijk al geleerd dat je sommige dingen denkt maar niet zegt.
En àls je ze al zegt, dan liefst niet geschreven.
En àls je ze al schrijft, dan liefst privé en niet waar je 456 àndere vrienden het kunnen lezen...

Ik ben hier nieuw in. En te gevoelig waarschijnlijk. Gevoeliger dan goed is voor me.
Maar "oeje mulle dwoas wuf" zomaar publiekelijk schrijven.... neen, ik vind het niet beleefd. Zelfs niet voor een puber.

Ik hoop dat puber waarvan sprake binnen tien jaar béter zal weten. En dat dit fenomeen, dit uitschelden en plein public, geen trend wordt.
Olijf houdt er niet van.

Jeugdzonden zeker? Ik hou het even daarbij.

Olijf twijfelde even aan een "reactie". Maar neen, dit is niet mijn plaats, noch mijn taak.