Ik ging iets grappigs en gevats schrijven over het snoeien van hagen tijdens een Belgische Regenzomer.
Maar dan hoor ik dat mama's koorts en een daarvan aan de grond liggende infectie weer zeer ernstig te noemen is. En dat dokters zich boos maken omdat dit nooit had mogen gebeuren: tweemaal met een katheter op vakantie gaan.
Dat ze zelf niet weten hòe steriel steriel precies hoort te zijn, zeggen ze er niet bij.
Het gaat om vingerwijzen en de schuld leggen bij anderen. Altijd opnieuw.
Ik hou niet van afwijzen van verantwoordelijkheden.
Niet door de dokters hier thuis die langdurige katheters plaatsen terwijl die daar niet geschikt voor zijn.
En niet door de dokters ginds die ondanks een slechte ervaring vorige keer nog steeds niet beseffen dat steriliteit bij katheters van het allerhoogste belang is en dat dus handen wassen, ontsmetten, handschoenen en maskers dragen, juwelen achterwege laten (net zo goed als borstharen bedekken) er allemaal bij horen..... en "dus" nog steeds even onsteriel tewerk gaan als voorheen. En boos worden omwille van een onterecht geplaatste katheter....
pfffff
Ik hou er niet van wanneer mensen verantwoordelijkheden doorschuiven.
In Juni was mijn reactie bij de eerste koorts "mijn schuld". Want ik had m'n moeder iedere avond onder de douche gezet. Omdat het zo verdomde héét was ginder. Weliswaar met duizend waterdichte compressen maar toch.... ik meende dat het aan mij lag. Tot ik ontdekte hoe losjes het verplegend personeel met steriliteit omsprong en ik besefte dat het bij iederéén kon liggen, die infectie.
Dus nee..
vandaag schrijf ik maar niet over hagen en regen en heldendaden voor het snoeien ervan.
Voorlopig rest me niet veel meer dan afwachten.
Bang afwachten, als ik eerlijk moet zijn......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten