Antidolorifico

Vandaag bracht Olijf iets ten uitvoer. Een ingreepje, om het mooi te zeggen.
De dokter had me aangeraden om "in gezelschap" te komen zodat ik nadien taxi-gewijs naar huis zou kunnen maar die raad had ik mooi in de wind geslagen.

Wat moest gebeuren gebeurde in het kabinet. Ik had - zoals ik me had "voorgenomen" - niet veel gevoeld. Weinig last.
"Was het dit maar?" dacht ik opgelucht en even later was ik buiten. En reed alléén naar huis. Via een omweg.
Even een DHZ-zaak binnen om me voor te bereiden op nieuw loodgieterswerk èn langs het winkelcentrum om nog een paar spulletjes te halen waar ik anders nooit tijd voor maak.

Ik voelde me prima! Nix geen pijn, nix geen last.
Eenmaal thuis zette ik me èindelijk aan het uitsorteren van aankoopbonnetjes (veel te lang uitgesteld), betalen van rekeningen en andere administratieve prulledingetjes.
Voorwaar... ik voelde me zelfs licht schuldig omdat ik de hele dag was thuisgebleven i.p.v. moedig te gaan werken. Het hàd gekund, dat werken.

Tot..... de pijnstiller uitgewerkt bleek. En ik ontdekte dat pijn je op je knieën kan dwingen. Letterlijk.
Dat
deed
géén
deugd!
Verdorie!!!!

Ik spoedde me zo snel mogelijk naar het medicijnkastje (een verdieping hoger) en bediende me van een nieuw pilletje. De bijsluiter beweert  dat het medicijn snel resorbeert. Merkte ik biezonder weinig van.
Tenzij een uur "snel" is.
Het werd beter maar niet pijnloos.

Voorlopig ga ik er voor het gemak maar weer van uit dat morgen alles weer bij het oude zal zijn.
Het wordt dàt of een nieuw doktersbriefje halen. Want dat van vandaag gold enkel... inderdaad.... voor vandaag.

Let's hope for the best :)