Vreemd, vind ik, hoe de winter dat minder met me doet.
Naar de herfst toe - juist is juist - speur ik sowieso naar eerste bladjes op de grond, maar het vult me zelden met blijheid.
De lente daarentegen... :)
Enkele eersten gaf ik eerder al mee.
Eerste terrasje. Eerste strandje.
Deze week kwamen daar nog enkele bij.
Maandag worstelde ik met een vraag.
Bon goed, ik worstelde met meer dan eentje. Maar die van m'n aanlijnheid teisterde me het meeste.
Hier stond ik, op 10 dagen van m'n 45ste en wat had ik de afgelopen jaren gedaan? Online zijn. Bijna continu tijdens m'n wakkere uren.
Thuis komen en msn aanzetten. Koken en msn checken. Eten en intussen chatten. Vaak tot een kot in de nacht.
Chatten, wachten en me af en toe danig ergeren.
Plots had ik het even gehad.
Ik vroeg me af... en nam meteen de proef op de som... zou ik het volle 10 dagen kunnen uithouden zonder m'n ouwe getrouwe aan-lijn met de virtuele buitenwereld? Zou ik er wat van bakken om zo plotsklaps en voor geen enkele goede reden m'n ém-és-énnetje niet aan te zetten.... terwijl ik het binnen handbereik had?
M'n ouwe chatvriend(innet)jes weten intussen méér dan goed genoeg dat de laptop zelfs meegaat op vakantie... ingeval ik daar een lijntje zou kunnen meepikken.
Voor het eerst in jaren.... ging msn àf. Zomaar. Omdat ik dat wou. En omdat ik dat kàn.
Het is inmiddels donderdag en Olijf is vast van plan om het tot minstens volgende donderdag uit te houden.
Daarna zien we wel. Back to my old ways of een meer gemodereerd msn-gebruik.
Volgende week is volgende week en vandaag is vandaag.
..... Toegegeven - ik stà op totale eerlijkheid - Facebook gaat af en toe nog eens open om een onnozele statement te plaatsen. M'n blog, zoals u ziet, wordt ook aangevuld EN ik blijf enkele blogs van anderen volgen. Een volledige cold turkey lukt me niet (of beter... WIL ik zelfs niet), maar gelooft u me vrij: msn-loos door de avonden komen is voor Olijf al heel wat... en ik ben daar fier op, u mag dat gerust weten :)
Dinsdag: Eerste drankje in de tuin (weliswaar van het werk, maar gras + buiten + plastic stoeltjes worden voor Olijf al snel een tuin). Toegegeven: hadden we een terrasje in de zon gevonden, dan hadden we er gewoon ons tweede terrasje van het jaar van gemaakt. Maar er wàs nix open, toch niet buiten en zeker niet in de zon.
Dus spoedden we ons een supermarkt binnen, grabbelden wat hapjes bij elkaar en we wisten nog verdomde goed dat de nieuwe collega ons vorige week een flesje rood en wit had meegebracht.
Wit stond niet koel, dus het werd noodzakelijkerwijs rood.
Het smaakte.
Helemaal.
Het glaasje wijn, de kaas, de zongedroogde tomaatjes, de babbel en het gezelschap.
 |
| akkoord.... er bestààn mooier tuinen :) |
Woensdag, op weg naar het werk: Olijf houdt halt aan de verkeerslichten. Dat móet... want ze staan op rood.
Ik sta dus te wachten op m'n groen, net zoals ik daar al honderden keren had gestaan de afgelopen 5 jaar.
Vóór me het Brillenhuis.
Pas afgelopen woensdag, geen dàg eerder dan dat, viel me iets op.
De letters gaan van dik naar dun.
Vijf volle jaren heeft het geduurd vooraleer ik dat zag.
Je houdt het niet voor mógelijk... hoe onopmerkzaam kan een mens zijn???
:)
Diezelfde woensdag noteer ik nóg twee eersten.
Tijdens m'n middagpauze - helaas, de lucht was grijs - zie ik het eerste waasje groen rond de wilgentakjes bij onze achterbuur. Wilgen hebben de gewoonte om er als eersten bij te zijn.
Dat groen moet er enkele dagen eerder óók al hebben geschitterd. Alleen... ik zag het niet.
Schuchter lentelichtgroen, dat zweempje, dat waasje.... ik vind het fragiel mooi.
En 's avonds? Bij het afsluiten van de zaak, letterlijk minuten nadat het had opgehouden te regenen, ROOK ik 'em. De lente. Amper één week had de aarde tijd gehad om wat uit te drogen en op te warmen. Eén week geen drupje.
Het hemelnat van woensdag had een andere geur dan die van afgelopen winter. Opgewarmd stof dat terug nat wordt gemaakt heeft iets helemaal ànders.
Dat ruikt naar Lente.
Beter dan dit kan ik het niet uitleggen.
Olijf kijkt uit naar nog méér eersten.
En daarna naar herhalingen. Want van de Lente kan ik nooit genoeg krijgen :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten