andere werelden

... daar kan Olijf een boompje over opzetten.
Vandaag hou ik het "proper". Over mensen die ik niet ken. Dan vind ik dat proper.

Maandagavond. Na enkele uurtjes stappen met vrienden uit een verleden (toch wat carnaval proeven, zij het in beperkte mate), rij ik naar huis. De honger slaat toe, erg laat, veel te laat op de dag. Maar honger is honger en het is al lang geleden... Olijf duikelt een frietkot binnen.

De frituur van m'n keuze is die van "Jommeke".
Hij heet niet zo, de uitbater, maar vroeger had hij een strooien dakje-kapsel, waardoor ik hem spontaan Jommeke ging noemen... in m'n hoofd.
Guy denk ik dat hij heet... maar dat volledig terzijde.

Ik hou dus halt bij Jommeke.
Het is een bijzonder ONcommunicatieve man. Erg gesloten, nooit een spoor van een glimlach op z'n gezicht te bespeuren. Maar z'n frietjes zijn best ok, beter dan alle andere frietjes in de buurt en als je dan, tóch persé moet zondigen, vind ik een lekker frietje absoluut verkieslijk boven de andere...

Als ik het goed voorheb, is het pakweg 3 maanden geleden sinds ik nog eens binnenviel in z'n tent. Ongeveer zo rond de tijd dat ik begon te beseffen dat wat de weegschaal aangaf me niet bijzonder beviel.
Tussen de laatste en voorlaatste keer moeten er ook zo'n 2 maanden gepasseerd zijn. Bovendien heb ik geen specifieke dag waarop ik frietjes "behoef".
Ik volg de inspiratie (of het gebrek daaraan) van het moment.

Opvallend is dat ik de laatste 4-5 keren telkens hetzelfde individu aan de toog tref met een blikje bier in de hand.
Het is een gezette man, niet specifiek aantrekkelijk (en dan druk ik me voorzichtig uit...) die van Jommeke klaarblijkelijk z'n gekozen familie heeft gemaakt.
Je gaat je allerlei vragen stellen, onwillekeurig.
Pintjes drinken in de frituur? Bij een uitbater die zelf véééél liever zwijgt dan praat? Het is alsof je tegen een muur praat...
Goedkoper dan op café misschien? Of mag hij niet meer binnen op café?
Liever bij Jommeke dan alleen thuis voor de buis? Of heeft hij geen TV?
Alles is mogelijk. Het blijft gissen.
Maar dat die kerel min of meer z'n tent heeft opgeslagen bij Jommeke, lijkt stilaan een vaststaand feit te zijn. Wat dit betreft, geloof ik niet meer in toeval :)

De tooghanger heeft deze keer gezelschap. Wanneer ik binnenkom, staat er nóg een man in de zaak. Blijkbaar heeft hij z'n bestelling al gehad, te oordelen aan het plastic zakje dat hij in de hand houdt.
Andere bestellingen heeft hij - naar ik hoor aan z'n "tongval" - óók al achter de kiezen. Veel intelligents komt er niet meer uit...
Hij blijft staan, hij blijft praten. Dat z'n friet of curryworst of berepoot koud wordt, schijnt hem niet te deren.
Intussen mag Olijf bestellen.
Ik bestudeer alle bevroren artikelen in de toog alsof ik er een religie van wil maken.
ALLES liever dan me engageren in wat dronkemanspraat.

Na zo'n kwartiertje besluit de aangeschoten heer te vertrekken. En dan pakt hij me.... taalgewijs.
"Allez.... Harryvederci" roept hij.

En ik glimlach.
Ik wou dat ik er zelf op gekomen was: Harryvederci! Schitterend :)


Dinsdagavond.
Vóór ik naar huis rij, passeer ik snel langs dunaldi.
Niet het toonbeeld van uitgebreide keuze, maar het is gemakkelijk en snel als je niet veel nodig hebt.
Terwijl ik rondslenter, valt een party of three me op. Eén man, twee vrouwen. Alle drie van een blond dat ternauwernood te beschrijven valt.
Het is het soort blond waar je haren na behandeling stante pede van verdrogen. Stro dat al twee lange zomermaanden op het veld ligt te verpieteren... dàt soort blond.
Aanvankelijk meen ik "te maken" te hebben met een groepje juveniel geweld. Hun kledij - veel te strakke jeans, dito jasje of stressed leren vest en niet te vergeten... die verdorde haardossen - laten zoveel vermoeden.
Even later merk ik dat ze me voorgaan aan de kassa. Deze keer zie ik ze in vooraanzicht.
Geen enkele van hen kan veel jonger zijn dan mezelf.
Ik weet niet wat ik moet of mag denken zonder hautain te klinken.
Dus hou ik m'n gedachten maar voor mezelf.
"Niet echt Olijf's types"... laat het me daar maar bij houden.

Ik begrijp zo'n zuurstofwaterblond niet... maar is het nódig dat ik dat begrijp? Zit daar iemand op te wachten? I think not :)

Onze werelden zijn gewoon verschillend... en ik besef dat ik me zelfs dààrin deerlijk zou kunnen vergissen...