woensdag 29 juli 2009

touche

Olijf moet nog niet wanhopen, zo bleek vandaag.
'k had touche.
Weliswaar op het eind van de werkdag, zelfs al op weg naar huis maar touche is touche.

Had vanochtend in een moedige bui besloten de motorfiets nog eens van stal te halen. Het was al een poosje geleden, de vakantie had er tussen gezeten en dààr had ik alleen een paar keer een stokoude vespa bereden.

Merkte vanochtend al snel dat m'n motorbeest allesbehalve een vespaatje is. Zo licht als de Piaggio scooter me leek bij het begin van de vakantie, zo gewichtig zat de motor onder m'n ... euhm... zitvlak vandaag. Bochtjes - sowieso al niet Olijf's forte - vielen me zwaarder dan gewoonlijk en 'k was blij toen ik heelhuids op het werk arriveerde.

Niet getreurd, de terugtocht zou wel vlotter verlopen, hoopte ik. En dat wàs ook zo met als gevolg dat ik redelijk trefzeker aan het benzinestation wist te stoppen zonder al te onnozel over te komen.

Aan de pomp stond nóg een motor geparkeerd, met enkele kakelende mannen (jaaaaaaaaa, die bestaan óók !)
Ik hou er niet van om te tanken (of wat dan ook stilstaands uit te voeren) met de helm op, dus ik zette het ding van m'n hoofd, zwaaide nét niet te uitvoerig met m'n wuivende haren en begaf me naar het bancomat-ding.
Ik onthou u het gesprek dat daarop volgde niet.

M(otard): Aaaah, dag madammeke!
O(lijf): ne goeienavond (vriendelijk doch verlegen glimlach. Voor zover ik weet moet de erecode onder motorrijders geëerd worden. U wordt gegroet, u groet terug, zelfs al ziet uw vreemde gesprekspartner eruit als een soft-versie van een Hells Angel)
M: rijde gij ook graag met de moto?
O: ja zele, maar ik ben nie zo goed.
M: aaaah, maar dan moete maar es mé mij gaan rijen, kzallekIKket u wel leren (voorspelbare reactie en ik had er zo goed als om gevraagd :))
O: wreed bedankt, maar laat mij nog maar wa alleen oefenen, dan bennik meest op mijn gemak.

(even stilte)

M: En ... wa vindt uwe vriend daarvan, daggij met de moto rijdt?
O (niet van gisteren zijnde, kent de truuc van met-de-leugen-aan-de-waarheid-komen en vond een wederleugentje van harentwege bijgevolg geoorloofd): Moh! Die rijdt met ne veel snellere moto dan ik en die wilt nie met mij rijden. 't is daarmee da'k oefen eh.

(verdorie, denkt motard.... weer even stilte)

M: Kennek uwe vriend?
O: Nee, kdenk et nie, hij is nie van hier.
M: Ma gij zijt van Stekene.
O: ... Nee, 'k ben ook nie van hier :)

(weer stilte, truucje voor de tweede keer niet gelukt. Olijf is - buiten haar blog - schaars met info)

De mannen kakelen wat verder onder elkaar, over het feit dat vrouwen op de moto "tegenwoordig" niet meer zo'n vreemd zicht is. Vroeger, VROEGER was dat wel minder algemeen...
Olijf heeft intussen gedaan met tanken. De mannen brabbelen nog een hoopje binnensmonds Wachtebeeks uit, waarna de motorman z'n beest in gang zet.
BROOOOM BROM BROMMELOMMELOM (luide, wérkelijke luide motor).... Coole wuif ende wég (heb-je-me-gezien-op-mn-blinkend-masjien-attitude... gehóórd heb ik hem zéker!)

Eén van de overblijvende "heren" - te oordelen aan het aantal vetvlekken op z'n shirt, de eigenaar van het pompstation - zegt me bij m'n vertrek:
' Kzal uw plàk seffes es intikken se, dan weten we direct waar dagge woont! (brede smile)

Olijf smilet terug, zet helm weer op en tracht zo gracieus mogelijk weer weg te rijden... het lukt :)

Da's dus touche bij motards denk ik :)... of wat daarvoor moet doorgaan.

De luide motorrijder zat mijns inziens een eindje voorbij de 50, was kaal mét grijze baard en had z'n bolronde buik in een strak T-shirt verpakt. Z'n motorfiets was, een beetje zoals de mijne, eentje met wat chromé bling bling maar had een stoere lange voorvork (of hoe noemt men zoiets?)

De dag komt wellicht nog dat Olijf zich gelukkig mag prijzen dit soort aandacht te krijgen....

(bovenstaand exemplaar plukte ik gewoon van het internet. Een kale bebaarde vijftiger vond ik niet zo meteen... maar het beeld geeft plusminus weer welke viriliteit ik vandaag mocht aanschouwen)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten