Schoonouders van zusje hebben een bootje aan de kust. Vandaag waren we met z'n allen uitgenodigd om langs te komen.
Zoiets laat Olijf zich geen twee keer zeggen. Waar water is, in casu ZEEwater, is Olijf graag in de buurt. En als daar dan nog wat samenzijn met ouw vertrouwden bij komt, is het plaatje wat mij betreft al compleet.
Kort na de middag hup de auto in.
Bij mij thuis scheen het zonnetje sinds een uur en het leek erop dat we richting slechter weer reden.
Maar het zat ons nog best mee. Hier en daar brak de zon door de wolken en vanaf het moment van aankomst voelden we ons allemaal thuis.
De boot is niet enorm groot. Als je daar met z'n tienen op zit, wordt het zelfs een beetje krap.
Maar krap gaat ook.
En we waren met z'n allen vol lof over het nieuwe kleurtje dat het interieur sinds m'n laatste bezoek (jaaaaaaaaren geleden) had gekregen.
Zo'n boot met compact keukentje en al even bemeten slaapplaatsen heeft iets caravannigs. 't Heeft iets vakantie-achtigs. Voor Olijf die nog maar net terug is uit vakantie, was het simpelweg een fijne bonus.
De kids trokken zich terug met een boek of een speeltje, we voeren wat rond, sommigen waagden zich aan een poging tot waterskieën én we hadden patékes meegebracht uit het binnenland voor het vieruurtje.
Naar de avond toe stopten we franse broden in het mini-oventje en maakte ieder z'n eigen smoske.
Tussendoor tweemaal de afwas doen onder spartaanse omstandigheden... ik genoot er met volle teugen van.
Zo'n ongecompliceerde namiddag... eigenlijk heb ik daar geen woorden voor. 't Is stil genieten zonder meer. Kijken, praten, luisteren, doen, zijn.
Graag nog méér van dat :)
(verse geirnoars op het achterdek)
(drijfzandje springen op de zandbank. Tante Nanna doet mee)
(neefje bootsman)
(fruit achter de ruit)
(de moedigsten op het water)
(na-effecten van waterskigolven)
(fokkie zetten the oldfashioned way)
(Vieruurtje op het water: patéke in tweeën snijden voor de kleinsten)
(net vóór de rit terug naar huis... zucht...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten